ผมไม่เคยคิดถึงเกมนี้ในแง่นี้เลยนะเนี่ยผมไปตีความเรื่องปมของคนบ้างานที่ถูกขังอยู่ในกรอบเดิมๆ
จนเสียสติเห็นโลกเป็นเกมผจญภัยที่เขาได้แหกกฏเกณฑ์และได้มีเสรีภาพซะมากกว่า

ผมเชื่อว่าฉากจบที่มีพูดถึงครอบครัวแสตนลี่แตกสลายจนฆ่าตัวตาย+ฉากจบสแตนลี่เป็นบ้าข้างถนน คือเหตุการหลักนะ
ที่เราเล่นที่เหลือคือความฝันของสแตนลี่ระหว่างอยู่ในภาวะโคม่าหลังฆ่าตัวตายล้มเหลว
(ไม่ก็ภาพหลอนที่ขังวิญญาณสแตนลี่ให้ไม่ติดอยู่ในบ่วงไปตลอดกาลหลังฆ่าตัวตายสำเร็จ)

แสตนลี่ย์ที่อยู่ในภาวะโคม่า(หรือเป็นผีติดอยู่ในภาพหลอนของตัวเอง)
ก็จะเกียกตะกายโหยหาอิสรภาพที่เขาไม่เคยได้รับไปตลอดกาล

ส่วน Freedom Ending คือสิ่งที่สแตยลี่ย์ต้องการ สิ่งที่สแตนลี่ไฝ่ฝันแต่ไม่มีวันได้รับ

สวรรค์ปุ่มผมมองว่าเป็นความต้องการอีกด้านของสแตนลี่ ความต้องการความมั่นคงจนบ้างานเกินขอบเขต
ความต้องการความมั่นคงเพราะสแตนลี่รู้ตัวว่าเขา ทำสิ่งอื่นไม่ได้นอกจากกดปุ่มตามคำสั่ง
การกดปุ่มเป็นสิ่งเดียวที่เขาทำเป็น เขาไม่จำเป็นต้องคิดถึงลูกเมีย เขาไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องความไฝ่ฝันถึงเสรีภาพ
เวลาที่แสตนลี่เข้าสู่โหมดทาส เขาไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องใดๆ ทั้งสิ้น

ถึงแม้สแตนลี่จะต้องการเสรีภาพ แต่เขาก็ไม่เหลืออะไรอีกแล้วให้ยึดเหนี่ยวนอกจากปุ่ม
การที่สแตนลี่จะได้เสรีภาพจากปุ่มนั้น ไม่ต่างจากการปล่อยปลาวาฬเคย์โกะกลับสู่ทะเล
สแตนลี่ ไม่สามารถอยู่โดนปราศจากกรงขังที่เรียกว่าการกดปุ่มได้อีกแล้ว

มันสายเกินไปแล้วสำหรับเขา แต่ยังไม่สายเกินไปสำหรับคนเล่น
คนเล่นที่ยังไม่เป็นบ้าแบบสแตนลี่ ยังมีโอกาสถอยกลับได้
ลดเวลาอยู่กับคอม เพิ่มเวลาอยู่กับผู้คน หัดพักผ่อน หัดออกไปดูโลกภายนอก ก่อนที่คุณอยู่อย่างโดดเดี่ยวและสูญเสียทุกอย่างแบบสแตนลี่
(ผมเชื่อว่าเป็นเมสเสจที่คนทำเกมต้องการสื่อถึงผู้เล่นนะ)