มันต้องตัวเอกแบบ Chaotic - Neutral ซิครับ เร้าใจสุดๆ คือมีความเป็นคนธรรมดาสูงมาก และมีมิติที่น่าติดตาม มากกว่าพวกพระเอกโลกสวย หรือตัวร้ายในกมล พวกนี้จะดำเนินชีวิตด้วยการยึดหลักมองสิ่งที่อยู่ข้างหน้า และตัดสินใจกันตอนนั้นเลยทีเดียว ทำให้เราไม่สามารถคาดเดาได้ว่า จะเกิดอะไรขึ้น

พวกนี้มันทำตามอารมณ์มากเลยนะท่านเดาไม่ออกจริงๆแหละ อย่างตาแจ๊คสแปร์โร่ว์เนี่ยนึกจะดีก็ดีนึกจะชั่วก็ชั่วเดาไม่ถูก แต่ก็มีอะไรให้น่าติดตามอยู่เรื่อยๆ

ตัวละครประเภทนี้คนเขียนเหนื่อยหนักแน่นอนท่านเจ็นจัดเลย

มันต้องตัวเอกแบบ Chaotic - Neutral ซิครับ เร้าใจสุดๆ คือมีความเป็นคนธรรมดาสูงมาก และมีมิติที่น่าติดตาม มากกว่าพวกพระเอกโลกสวย หรือตัวร้ายในกมล พวกนี้จะดำเนินชีวิตด้วยการยึดหลักมองสิ่งที่อยู่ข้างหน้า และตัดสินใจกันตอนนั้นเลยทีเดียว ทำให้เราไม่สามารถคาดเดาได้ว่า จะเกิดอะไรขึ้น

พวกนี้มันทำตามอารมณ์มากเลยนะท่านเดาไม่ออกจริงๆแหละ อย่างตาแจ๊คสแปร์โร่ว์เนี่ยนึกจะดีก็ดีนึกจะชั่วก็ชั่วเดาไม่ถูก แต่ก็มีอะไรให้น่าติดตามอยู่เรื่อยๆ

ตัวละครประเภทนี้คนเขียนเหนื่อยหนักแน่นอนท่านเจ็นจัดเลย

จัดไปแล้ว กูเลสไง ...กับหลง

นึกขึ้นได้ ตกไปหน่อยนะครับของ True Neutral คือโดยทั่วๆไปแล้วกลุ่มนี้คือไม่มีแนวคิดโน้มเอียงไปทางไหนเลย จะว่าไปจริงๆแล้วก็คือมันไม่ใช่แนวคิดจริงๆน่ะนะ แต่มี True Neutral อีกสองแบบ

หนึ่งคือพวกที่ยึดถือความสมดุลจริงๆ ไม่ใช่ไม่คิดอะไร แต่ถือว่าจะความดีกับความชั่ว หรือระเบียบกับความวุ่นวายนั้นต้องสมดุลกัน ทุกอย่างถึงจะดำเนินไปได้ด้วยดี True Neutral พวกนี้มักจะเป็นพวกนักบวชหรือคนของสมาคมลับอะไร เพราะมันไม่ใช่แนวคิดที่จะเกิดเองตามธรรมชาติ พฤติกรรมก็ประมาณว่าถ้ามีจอมมารขึ้นมาอาละวาด ตัวละครแบบนี้ก็จะเสนอตัวช่วยผู้กล้า แต่พอผู้กล้าสับจอมมารตายไปแล้วพี่แกก็เสียบเข้าไตส่งผู้กล้าตามจอมมารไป (คือตอนแรกนั้น จอมมารเป็นความชั่วร้ายที่เกินพอดีและจะปล่อยไว้ไม่ได้เลยต้องช่วยผู้กล้า แต่เมื่อจอมมารตายไปแล้ว ผู้กล้าที่เป็นความดีที่โดดเด่นก็จะไม่มีความชั่วร้ายถ่วงดุลเลยต้องฆ่าเสีย อาจจะมีเหตุผลอื่นมาประกอบประมาณว่าตอนนี้ผู้กล้าก็กำลังจะเป็นสิ่งที่ผู้คนทุ่มเทความหวังให้และจะเอาแต่หวังพึ่งผู้กล้าหรืออะไรทำนองนั้นก็ว่าไป แต่สรุปก็คือพวกนี้จะถือว่าทั้งสองอย่างต้องสมดุลกันจึงจะดีที่สุด)

Neutral อีกแบบคือสไตล์นักพรตดรูอิดของ D&D ครับ คือดรูอิดนั้นอิงกับวิถีของธรรมชาติซึ่งธรรมชาตินั้นไม่มีแนวคิดโน้มเอียงไปทางไหนทั้งนั้น แนวคิดของดรูอิดนั้นไม่สนเรื่องระเบียบหรือดีชั่ว แต่จะพยายามมองการไกลให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่มันควรเป็น ดรูอิดไม่ได้ยึดว่าทุกอย่างต้องสมดุลแบบพวกแรก แต่ก็ไม่ใช่ตามใจตนแบบNeutralปกติด้วย

ตัวอย่างคือถ้าก็อบลินมีประชากรมากเกินไปและเริ่มอาละวาดดรูอิดก็จะจัดการกับก็อบลิน แต่ถ้ามีผู้กล้าบุกเข้ามากะจะฆ่าก็อบลินให้หมดไม่ให้เหลือ ดรูอิดก็จะหันมาช่วยก็อบลินแทนโดยไม่สนว่ามันเป็นเรื่องดีหรือชั่ว