อันนี้เป็นเรื่องแต่งสินะครับ เรื่องSCP-823 สวนสนุกสยองขวัญเนี่ย น่าเอาไปทำเกมสยองๆดีนะ อิๆ

ใครเล่นเกม SCP Containment Breach แล้วรอดมือ173ไปได้คงรู้จักคุณลุงอารมณ์ดีคนนี้อยู่แล้ว

SCP-106
Keter

มาตรการพิเศษ
ฉบับปรับปรุง 11-8
ห้ามมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพกับ SCP-106 การมีปฏิสัมพันธ์ทางกายภาพกับ SCP-106 นั้นต้องได้รับอนุญาตจากบอร์ดผบ.O5ไม่ต่ำกว่าสองในสาม การกระทำดังกล่าวต้องทำภายใต้มาตรการรักษาความปลอดภัยAR-IIระดับสูงสุด หลังจากที่บุคลากรที่ไม่จำเป็นทุกคนออกจากศูนย์แล้ว ให้พนักงานทุกคน (ยาม นักวิจัย Dคลาส ฯลฯ) อยู่ห่างจากห้องกักกันอย่างน้อย 60 เมตรตลอดเวลา ยกเว้นในกรณีที่การกักกันแตก

SCP-106นั้นถูกเก็บไว้ในคอนเทนเนอร์ปิดผนึกที่ทำจากเหล็กกล้าเสริมตะกั่ว คอนเทนเนอร์นั้นจะถูกผนึกไว้ในผนังที่ทำจากวัสดุแบบเดียวกัน 40 ชั้น โดยระหว่างแต่ละชั้นจะแยกกันเป็นช่องว่างไม่ต่ำกว่า 36 ซม. ขาค้ำของผนังแต่ละชั้นนั้นจะถูกติดตั้งเป็นรูปแบบไม่แน่นอน ตัวคอนเทนเนอร์นั้นจะใช้ระบบแม่เหล็กไฟฟ้า ELO-IID ดึงให้อยู่ห่างจากพื้นผิวทุกชนิดไม่น้อยกว่า 60 ซม.

ส่วนกักกันชั้นที่สองนั้นเป็นห้องทรงกลม 16 ชั้น ซึ่งภายในจะบรรจุของเหลวต่างๆกันไว้และมีพื้นผิวกับขาค้ำยันที่ไม่เป็นระเบียบ ส่วนกักกันชั้นที่สองนี้จะติดตั้งระบบแสงไว้ ซึ่งสามารถฉายแสงจ้าไม่น้อยกว่า 80,000ลูเมนไปทั่วบริเวณโดยไม่ต้องมีมนุษย์ควบคุม ส่วนกักกันทั้งสองส่วนนี้ให้มีการเฝ้าระวังตลอด24ชั่วโมง

ถ้าเห็นอาการผุเปื่อยบนผนังพื้นที่กักกัน พนักงาน หรือส่วนอื่นๆของศูนย์ที่อยู่ในระยะ 200 เมตรจาก SCP-106 ให้รายงานไปที่ฝ่ายความปลอดภัยทันที พนักงานหรือสิ่งที่หายไปกับ SCP-106นั้นให้ถือว่าสาปสูญหรือเสียชีวิตแล้ว และอย่าพยายามช่วยเหลือหรือเก็บคืนมาไม่ว่าในกรณีใดๆ

หมายเหตุ - จากการศึกษาเพิ่มเติมสามารถยืนยันได้ว่า SCP-106นั้นจะ"สับสน"เมื่อเจอกับโครงสร้างที่ซับซ้อนและไม่เป็นระเบียบ ทำให้มันต้องชะงักไปนานพอควรในระหว่างที่เข้าและออกจากโครงสร้างนั้น มันยังไม่ชอบแสงจ้าแว็บๆอีกด้วย แม้จะไม่มีท่าทีบาดเจ็บอะไร แต่ก็มีร่องรอยการเข้าออกของ"ห้วงมิติขนาดเล็ก"บนพื้นผิววัตถุจำนวนมาก

เรื่องนี้ เมื่อรวมกับที่ตะกั่วต้านมันได้และที่มันสับสนกับของเหลว ทำให้ลดค่าเฉลี่ยที่มันหลบหนีได้ถึง 43% และห้องกักกันหลักก็สามารถซ่อมแซมได้ดีเมื่อต้องใช้มาตรการเก็บกลับคืน ?? -??? -? การสังเกตการณ์ยังดำเนินต่อไป

(สภาพประตูห้องขังที่ผุพัง หลังจากนั้นจึงได้แก้ไขมาตรการกักกันใหม่)

ลักษณะ
SCP-106นั้นดูเหมือนชายชราซึ่งอยู่ในสภาพเน่าเปื่อยอย่างมาก ลักษณะนั้นมีความแตกต่างอยู่บ้าง แต่ทั้งหมดจะมีสภาพของเนื้อตายเน่าให้เห็นเสมอ มันไม่เร็วนัก และจะอยู่เฉยๆได้เป็นวันๆเพื่อรอเหยื่อ มันสามารถไต่ไปตามพื้นผิวที่เป็นแนวตั้งได้และสามารถยืนกลับหัวได้นานเท่าไหร่ก็ได้ เมื่อโจมตีเหยื่อ SCP-106จะพยายามหยุดเหยื่อโดยโจมตีอวัยวะสำคัญ กล้ามเนื้อ หรือเอ็น จากนั้นจึงดึงเหยื่อที่ขยับไม่ได้แล้วเข้าไปในห้วงมิติขนาดเล็ก ดูเหมือนว่ามันจะชอบเหยื่อมนุษย์ที่มีอายุระหว่าง10-25ปี

สิ่งที่ SCP-106สัมผัสนั้นจะเกิดการ"ผุเปื่อย" ทำให้เกิดการแตกสลายภายในไม่กี่วินาทีให้หลัง ซึ่งมีลักษณะเป็นการเน่า สนิม และรอยแตกบนวัตถุ และเมือกสีดำคล้ายกับที่เคลือบบนตัว SCP-106 เรื่องนี้เป็นอันตรายกับเนื้อเยื่อที่มีชีวิตมาก และคาดว่าน่าจะเป็นการ"เตรียมอาหาร"ของมัน การเน่าเปื่อยนี้จะดำเนินไปเป็นเวลาหกชั่วโมงหลังการสัมผัส ก่อนจะหมดฤทธิ์

SCP-106นั้นสามาถเคลื่อนไหวผ่านทะลุวัตถุแข็งได้ โดยจะทิ้งเมือกเน่าสีดำไว้บนวัตถุ มันยังหายเข้าไปในวัตถุแข็งได้ โดยเข้าไปในสิ่งที่เหมือน"ห้วงมิติขนาดเล็ก" และสามารถออกมาจากจุดใดๆที่เชื่อมต่อกับจุดที่มันเข้าไปได้ (อย่างเช่น เข้าไปทางผนังด้านใน แล้วออกมาจากผนังด้านนอก เข้าไปทางผนัง แล้วออกมาทางเพดาน) ก็ไม่รู้เหมือนกันว่านั่นเป็นที่มาของSCP-106 หรือเป็นแค่"รัง"ที่มันสร้างขึ้นเท่านั้น

การสำรวจที่ทำได้จำกัดนั้นทำให้ทราบว่าในห้วงมิตินั้นเป็นห้องและโถงซึ่งทางเข่้านั้น-ข้อมูลปกปิด- กิจกรรมนี้สามารถดำเนินไปได้เป็นวันๆ โดยเหยื่อบางรายจะถูกปล่อยออกมาเพื่อล่า จับกลับไป และ-ข้อมูลปกปิด-

ข้อมูลเพิ่มเติม
การตรวจสอบ
เนื่องจาก SCP-106นั้นกักกันได้ยากมาก ให้ทำการตรวจสอบมันทุกๆสามเดือนหรือหลังเหตุการณ์หลุดจากการควบคุม การจองจำมันทางกายภาพนั้นทำไม่ได้และการโจมตีทางกายภาพก็ไม่มีผลกับมันด้วย มาตรการปัจจุบันนั้นให้ทำการสังเกตและรายงานเท่านั้น ส่วนมาตรการก่อนหน้านั้นถูกยกเลิกหลังกรณีหลุดจากการกักกัน?? ??? ?? ?และ ????

พฤติกรรม
SCP-106นั้นอาจอยู่ในสภาพ"สงบ" ซึ่งมันจะสามารถอยู่เฉยๆได้เป็นเวลาสามเดือน ไม่ทราบสาเหตุที่มันเป็นแบบนี้ แต่ก็เชื่อได้ว่าน่าจะเป็นแผนล่อมากกว่าอะไร เมื่อมันออดจากสภาพสงบก็จะดุร้ายมาก จะโจมตีและจับบุคลากรไปพร้อมกับสามารถสร้างความเสียหายให้พื้นที่กักกันและศูนย์ได้อย่างใหญ่หลวง มาตรการเก็บกลับคืน-ข้อมูลปกปิด-

ดูเหมือนว่า SCP-106จะล่าเหยื่อด้วยความต้องการของตน ไม่ใช่ความหิว ระหว่างการล่านั้นอาจจับเหยื่อไปหลายๆคน โดยเก็บไว้ในสภาพมีชีวิตในห้วงมิติขนาดเล็กเป็นเวลานาน ดูเหมือนว่าจำนวนเหยื่อของมันจะไม่มีข้อจำกัดและมันจะจับเหยื่อไปเป็นจำนวนที่ไม่ตายตัวในการล่าแต่ละครั้ง

ห้วงมิตินั้นดูเหมือนว่าจะเข้าไปได้ด้วย SCP-106 เท่านั้น อุปกรณ์บันทึกข้อมูลและส่งสัญญาณยังทำงานได้เมื่ออยู่ในนั้น แม้ว่าภาพและสัญญาณที่ส่งมาจะแย่มาก ดูเหมือนว่า SCP-106จะ"เล่น"กับเหยื่อและมันสามารถควบคุมพื้นที่ เวลา และการรับรู้ในห้วงมิตินั้นได้ ดูเหมือนว่าSCP-106จะ-ข้อมูลปกปิด-

มาตรการเก็บกลับคืน ?? -??? -?
ในกรณีที่การกักกันแตก ให้เตรียมมนุษย์ที่มีอายุตั้งแต่10-25ปีไว้ พร้อมกับเปลี่ยนและซ่อมแซมห้องขัง เมื่อการซ่อมแซมเรียบร้อยแล้ว ก็ให้ทำร้ายคนที่เตรียมไว้เป็นเหยื่อล่อ แนะให้ใช้วิธีหักกระดูกยาวอย่างกระดูกขาอ่อน หรือตัดเส้นเอ็นใหญ่ๆอย่างเอ็นร้อยหวาย จากนั้นก็พาเหยื่อล่อเข้าไปในห้องขังที่เตรียมไว้ แล้วกระจายเสียงร้องของเหยื่อผ่านระบบเสียงไปให้ทั่วศูนย์

โดยปกติแล้ว SCP-106จะมาหาเหยื่อภายใน10-15นาทีหลังการกระจายเสียง ในกรณีที่มันไม่ปรากฏตัว ก็ให้เพิ่มความรุนแรงกับเหยื่อล่อเป็นระยะๆทุก25นาที ในกรณีที่การกักกันแตกอย่างรุนแรง ก็อาจใช้เหยื่อล่อหลายๆคนได้

SCP-106นั้นจะกลับสู่สภาพ"สงบ"หลังจัดการกับเหยื่อแล้ว อนึ่ง บางครั้งเหยื่อก็จะ-ข้อมูลปกปิด-

(เจ้าหน้าที่?????ซึ่งSCP-106ปล่อยตัวออกมาหลังผ่านไปสองชั่วโมง โดยยังคงมีชีวิตอยู่หลังจากนั้นได้หนึ่งชั่วโมง)

SCP-202
Safe
(ไม่มีรูป)

มาตรการพิเศษ
ให้ทำการทดลองกับSCP-202ในเขตทดลองชีวภาพ แอเรีย12 ซึ่งที่นี่นั้น นักวิจัยได้พยายามทำความเข้าใจและรักษาอาการของ202 ขณะที่ไม่ได้รับการตรวจนั้นเขามีสิทธิในการใช้งานสิ่งอำนวยความสะดวกในที่พักของบุคลากรระดับ0ได้เต็มที่ SCP-202เชื่อว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาลและไม่ทราบว่าหมอที่ดูแลเขานั้นเป็นนักวิจัยทั้งนั้น

ลักษณะ
SCP-202เป็นชายเชื้อสายอังกฤษและเอเชียอายุ41ปี ผู้ทำทุกอย่างย้อนกลับไปหมด เขาไม่ได้มีอายุน้อยลง แต่พูด กิน เดิน และทำอย่างอื่นตรงข้ามกับคนปกติ SCP-202พูดภาษาอังกฤษแบบกลับหลังด้วยสำเนียงสหราชอาณาจักร การสนทนาตามปกติกับเขาทำได้โดยการบันทึกเสียงแล้วเล่นย้อนกลับด้วยความเร็ว 1:1 เขาระบุว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา อาศัยอยู่ในสต็อคพอร์ท อังกฤษ จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อสี่ปีก่อน เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและรู้สึกตัวว่าทำอะไรย้อนกลับไปหมด เขายืนยันว่าไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำกิริยาแบบปกติได้เลย เขาบอกว่าเขาอธิบายไม่ได้ว่าทำไมตัวเองสามารถเดินถอยหลังฝ่าไปกลางฝูงชนได้โดยไม่ชนใครเข้า หรือเรื่องพฤติกรรมแปลกๆอื่นๆ

การจับตาดู SCP-202 เป็นเรื่องที่ทำให้นักชีววิทยาและแพทย์ในสถาบันหงุดหงิดอย่างมาก แทนที่จะฉีดเลือดไปตามร่างกาย หัวใจของเขากลับสูบเอาเลือดไปทางเส้นเลือดแดงแล้วปล่อยออกมาทางหลอดเลือดดำ SCP-202หายใจออกเป็นอ็อกซิเจนและสูดเอาคาร์บอนไดอ็อกไซด์เข้าไป นักวิจัยของสถาบันได้พยายามหาทางศึกษาการทำงานระบบการหายใจของเขา และรวมถึงระบบการดูดซึมอาหารในระดับโมเลกุลว่าทำงานย้อนกลับได้อย่างไร พฤติกรรมการ"กินอาหาร"ของเขาก็ทำให้นักวิจัยงุนงงด้วยเช่นกัน โดยอาหารจะออกมาจากท้องเขาเขามาทางปากแล้วถูกเคี้ยวแบบย้อนกลับ ตัวอย่างเช่น เมื่อSCP-202"กิน"แซนด์วิช SCP-202ก็จะขย้อนเอาเศษอาหารออกมา ซึ่งก็จะถูกเคี้ยวกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของแซนด์วิช เศษอาหารที่ขย้อนออกมานั้นในที่สุดก็จะรวมเป็นแซนด์วิชเต็มชิ้นแบบขัดต่อกฏฟิสิกส์และชีววิทยาโดยสิ้นเชิง แซนด์วิชที่ออกมานั้นทดสอบแล้วว่าเป็นแซนด์วิชธรรมดาและสามารถกินได้ SCP-202บอกว่าเขาไม่รู้ตัวว่ากำลัง"กิน"อยู่จนกระทั่งมันออกมาแล้ว ส่วนการ"ขับถ่าย"นั้น SCP-202ต้อง-ข้อมูลปกปิด ดูที่เนื้อหาเพิ่มเติม-

SCP-202ไม่ได้คิดแบบย้อนกลับหรือล่วงรู้อนาคตอย่างที่บุคลากรบางคนเชื่อ เขาเล่นรูบิคเก่งมากทีเดียว และชอบเล่นแยกแผ่นจิ๊กซอว์ด้วย

เนื้อหาเพิ่มเติม คำสั่งโดยตรงจากผู้บัญชาการข้อมูลปกปิด: "เราจะไม่คุยกันอีกว่าเกิดอะไรขึ้นเวลาที่สองศูนย์สองเข้าห้องน้ำ! ผมคิดว่าพวกเราจินตนาการกันเองได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น เจ้าพวกนักวิทยาศาสตร์บอกไม่ได้ว่ามันมาจากไหนและคนสูบส้วมก็เหมือนกัน ก็ให้มันจบลงแบบนั้นล่ะ! หมอนั่นมีปัญหามากพอแล้ว ให้เขามีความเป็นส่วนตัวบ้าง จนกว่าจะมีใครหาเหตุผลมาสนับสนุนการวิจัยเรื่องนี้ได้ ผมต้องการให้ข้อมูลเรื่องนี้ทั้งหมดถูกเอาออกไป!"

เพิ่งแปลใหม่แบบเต็มๆจนเสร็จครับ เอามาลงซะเลย



จาก: ดร.????? ?. ?????
ถึง: ผู้อำนวยการ?????? ??? ฝ่ายรักษาความปลอดภัยบันทึกและข้อมูล
หัวข้อ: การแก้ไขแฟ้มของ SCP-076

???
ผมต้องบันทึกไว้เป็นหลักฐานว่าผมต้องค้านคำขอให้แก้ไขแฟ้มมาตรการกักกันของSCP-076 ผมรู้แล้วว่าฝ่ายปกปิดข้อมูลบอกว่ามันเสี่ยงต่อความปลอดภัย แต่ทั้งคุณและผมก็รู้ว่ามันก็แค่พวกเบื้องบนพยายามซุกความผิดพลาดครั้งใหญ่และน่าอับอายที่สุดของตนไว้ใต้พรม โอเมกา7เคยมีอยู่จริง คนพวกนั้นตายเพราะคุณทำมันพัง และคุณแก้ไขเรื่องนี้ไม่ได้ไม่ว่าคุณจะพยายามปกปิดมันสักแค่ไหน

เห็นแก่พระเจ้าเถอะ คนพวกนั้นที่เฝ้าระวังเขาอยู่มีสิทธิที่จะรู้ว่าเขาเป็นอะไรและเขาเคยทำอะไร ว่าเราเคยทำอะไร ว่าเราทำมันพังยังไง พวกเขาจะได้รู้ดีกว่านั้น

---

SCP-076
Keter

มาตรการกักกันพิเศษ
ศูนย์ควบคุม25bนั้นอยู่ลึกลงไป200เมตรใต้ระดับน้ำทะเล เจาะลงไปในชั้นหินที่มีความทนทานสูง ทางเข้าศูนย์นั้นเป็นลิฟท์ที่มีประตูไททาเนียมหนา20ซม.กั้นทุกๆ50เมตร ซึ่งขณะที่ไม่มีการใช้งาน ลิฟท์นี้จะถูกปล่อยน้ำทะเลให้ท่วมไว้ข้างใน

บริเวณที่ใช้เก็บ SCP-076 นั้นประกอบด้วยส่วนต่างๆต่อไปนี้
- แนวป้องกันรอบนอกจากผู้บุกรุก ประจำโดยพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ได้รับการฝึกต่อสู้ในพื้นที่แคบและป้องกันการบุกรุก
- Administrative and Support Area (ASA) พื้นที่อยู่อาศัยของพนักงานและใช้งานทั่วไป
- Primary Containment Zone (PCZ) ห้องทรงลูกบาศก์7เมตร ล้อมด้วยไททาเนียมหนา1.5เมตร มีระบบปล่อยและถ่ายน้ำ ซึ่งปกติก็จะปล่อยให้น้ำท่วมเต็มตลอดเวลาเว้นแต่จะมีคำอนุมัติให้เข้าไปภายใน
- ทางเดินที่เชื่อมต่อPCZกับASA ความยาว150เมตรซึ่งมีผนังทำจากไททาเนียมเหมือนพื้นที่เก็บ076 แต่มีระบบปล่อยไฟฟ้า20,000โวลต์อยู่ด้วย

ให้เจ้าหน้าที่ติดอาวุธอย่างน้อยสามคนเฝ้าระวังทางเดินไปPCZตลอดเวลา ต้องติดตั้ง CIWS แบบ???????ไว้อย่างน้อยหนึ่งกระบอกซึ่งมีรัศมีการยิงครอบคลุมตลอดทางเดิน โดยเจ้าหน้าที่จะบังคับจากหลังกระจกแบบยืดหยุ่นเพื่อให้ปลอดภัยจากอาวุธขว้าง

ในกรณีที่การกักกันแตกโดยสมบูรณ์แบบ ให้เจ้าหน้าที่ทุกคนไปรับอาวุธและชุดเกราะจากจุดเก็บที่ใกล้ที่สุดและให้อยู่ในสภาวะเตือนภัยระดับหนึ่งจนกว่าจะยืนยันได้ว่า076-2ถูกกำจัดแล้ว ในกรณีที่ไม่มีบุคลากรระดับ4ขึ้นไปยืนยันคำสั่งจบภารกิจภายใน90นาทีหลังการกักกันแตก มาตรการฉุกเฉินจะทำงานเองทันที ประตูทางเข้าออกจะถูกปิดตายและศูนย์ทั้งศูนย์จะถูกปล่อยให้น้ำท่วมเป็นเวลาอย่างน้อย24ชั่วโมงก่อนจะมีการส่งทีมเก็บกู้เข้าไป ซึ่งหมายความว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนของศูนย์จะตายหมด

ลักษณะ
SCP-076นั้นประกอบด้วยสองส่วนคือ ลูกบาศก์หิน (SCP-076-1) กับ มนุษย์ที่อยู่ข้างใน (SCP-076-2)

076-1 เป็นลูกบาศก์3เมตรซึ่งมีลวดลายของอารยธรรมที่ไม่รู้จักจารึกไว้ทั้งภายในและภายนอก จากการวิเคราะห์ทางเคมีระบุว่ามันมีอายุประมาณหนึ่งหมื่นปี ด้านหนึ่งมีประตูที่ผนึกด้วยล็อกขนาด0.5เมตร ล้อมด้วยล็อกขนาดเล็กอีก20อัน ปัจจุบันยังไม่มีการพบกุญแจของล็อกนี้ จึงไม่สามารถล็อกมันได้

อุณหภูมิภายในนั้นร้อน 93องศาเคลวินและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ทั้งจากภายในหรือภายนอก ข้างในเป็นโลงศพหินสูง2.13เมตรซึ่งถูกโยงและปิดไว้ด้วยโซ่ที่ไม่ทราบวัสดุ

076-2 เป็นชายหนุ่มเชื้อสายเซมิติกร่างสูง อายุ20ปลายๆ สูง196ซม. หนัก81.65กก. ทั่วตัวมีรอยสักซึ่งเป็นสัญลักษณ์ทางไสยศาสตร์ (ส่วนใหญ่แล้วเป็นหน้าปิศาจ) ขณะที่อยู่ใน076-1นั้นมันจะมีสภาพเหมือนตาย

แต่บางครั้งSCP-076-2ก็จะ?คืนชีพ?ขึ้นมาโดยมีความต้องการปัจจัยในการดำรงชีพเหมือนมนุษย์ มันจะพยายามออกมาจาก076-1 เมื่อออกมาแล้ว มันก็จะมองหามนุษย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด เมื่อได้สัมผัสมนุษย์ SCP-076-2ก็จะคลั่งและฆ่ามนุษย์ทุกคนที่พบหน้า เท่าที่ผ่านมา ดูเหมือนว่ามีแต่การฆ่ามันเท่านั้นที่จะหยุดอาการคลั่งได้

การฆ่าSCP-076-2เป็นเรื่องยากมาก เพราะมันมีความเร็วและกำลังที่เหนือมนุษย์ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน แต่ก็ทนการบาดเจ็บได้สูงมากผิดมนุษย์ เท่าที่ผ่านมา มันมีความสามารถต่อไปนี้ (และอื่นๆอีก)
- ฉีกประตูเหล็กกล้าในสี่นาทีหลังการจู่โจม
- สังหารผู้คนในระยะ64ม.ภายใน3วินาที
- ถูกปืน50มม.ยิงเข้าที่หัวแล้วยังสามารถสู้ต่อได้แม้มันสมองจะเสียหายแล้ว
- ปัดกระสุนปืนพกและไรเฟิลจู่โจมด้วยท่อนเหล็ก
- ทนการขาดอ็อกซิเจนได้มากกว่าหนึ่งชั่วโมง ก่อนจะเริ่มมีอาการขาดอากาศ
- ความสามารถที่แปลกที่สุดของSCP-076-2ก็คือ มันสามารถเรียกดาบคู่ออกมาได้ ภาพสโลว์โมชันแสดงให้เห็นว่ามันออกมาจากช่องว่างมิติขนาดเล็ก ไม่ทราบว่าSCP-076-2สร้างช่องว่างมิตินี้ได้ยังไง ภาพที่ถ่ายไว้แสดงให้เห็นว่าช่องว่ามิตินั้นเป็นเหมือนโพรงสีดำกลางอากาศ และเนื่องจากดาบคู่นี้จะหายไปเมื่ออยู่ห่างจากมัน จึงไม่สามารถนำมันมาวิเคราะห์โครงสร้างได้

SCP-076-2เคยถูกฆ่ามาแล้วหลายครั้งด้วยวิธีต่างๆกัน
- ถูกปืนกลหนักยิงซ้ำๆ
- ขาดอากาศหายใจ
- ถูกลิฟท์หนัก13.6ตันซึ่งใช้ขนย้าย SCP-076-1ทับ
- ถูกระเบิดThermate-TH3 ฝังอกเผาเป็นตอตะโก
- ในการกักกันแตกที่เลวร้ายที่สุด พื้นที่กักกัน25 (ซึ่งเคยใช้เก็บ SCP-076) ได้ใช้ระเบิดนิวเคลียร์ที่เก็บไว้ประจำศูนย์ เพื่อไม่ให้SCP-076-2หนีไปได้ เจ้าหน้าที่ทุกคนเสียชีวิตพร้อมกับที่ศูนย์ถูกทำลาย SCP-076-1ยังคงอยู่

เมื่อมันตาย SCP-076-2จะสลายเป็นฝุ่นอย่างรวดเร็ว SCP-076-1และโลงศพข้างในก็จะปิดอย่างแรงและล็อกตัวเอง SCP-076-2นั้นเกิดใหม่จากภายในโลงศพ ซึ่งกระบวนการนี้ใช้เวลาตั้งแต่หกชั่วโมงถึง25ปี

ข้อมูลนิติเวชของSCP-076-2ที่มีอยู่นั้นระบุว่า โครงสร้างภายในของมันต่างจากของเรามาก ซึ่งสามารถอ่านเพิ่มเติมได้ในเอกสาร ]ข้อมูลปกปิด]

ข้อมูลเพิ่มเติม
SCP-076ถูกนักโบราณคดีชาวอังกฤษพบที่???????????? มองโกเลีย ในปี 18?? สมาชิกทีมสำรวจทุกคนถูกฆ่าตายระหว่างเดินทางกลับ SCP-076ถูกเก็บมาจากเรือ????? ???????โดยสมาคม??????? (ซึ่งต่อมาได้รวมองค์กรเข้ากับGlobal Occult Coalition) และได้นำไปจัดแสดงไว้ในเขตในของตน

SCP-076อยู่ในสภาพสงบนิ่งเป็นเวลา??ปี ก่อนที่SCP-076-2จะคืนชีพและหนีออกมาในวันที่ ??-??-???? ยังไม่ทราบสาเหตุที่SCP-076ทำงาน แต่กุญแจล็อกด้านนอกก็หายไปในตอนนั้น การตามล่าครั้งใหญ่ดำเนินไปเป็นเวลาสามปีกับ???? ??????? จนกระทั่งSCP-076-2ถูก?????????? ???????ฆ่าตายและเกิดใหม่ในSCP-076-1 ซึ่งตอนนั้นก็อยู่ในการครอบครองของสถาบันSCPแล้ว

วัตถุถูกควบคุมไว้ต่อมาเป็นเวลาสามปี โดยมีการจับตาดูอย่างต่อเนื่องและถูกกำจัดทุกครั้งที่มันทำงาน แม้บางครั้งมันจะหนีไปได้บ้างเป็นเวลาสั้นๆเนื่องจากการกักกันรั่วไหลเพราะการโจมตีจากองค์กรภายนอก จำนวนบุคลากรที่เสียชีวิตจนถึงขณะนี้คือ[ข้อมูลปกปิด]

[ข้อมูลปกปิด]

[ข้อมูลปกปิด]

หลังเหตุการณ์ล่าสุด จึงได้ใช้มาตรการกักกันฉบับปัจจุบัน แม้ว่ามันจะได้รับการปรับปรุงเรื่อยๆตามความก้าวหน้าของเทคโนโลยีก็ตาม

---

จาก: ผู้อำนวยการ?????? ??? ฝ่ายรักษาความปลอดภัยบันทึกและข้อมูล
ถึง: คณะผู้ดูแลระดับ4
หัวข้อ: ความคืบหน้าของมาตรการรักษาความปลอดภัยโดยRAISA Re: ข้อมูลเสริม Re: SCP-076
ชื่อแฟ้ม: ข้อมูลเพิ่มเติม 076-1: "โครงการเอเบิล? และ ?หน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา7"
ระดับความลับเดิม: O5
ระดับความลับปัจจุบัน: ระดับ3 สิ่งที่ควรรู้ขั้นพื้นฐาน
วันบังคับใช้: ??-??-????

---

ข้อมูลจิตวิทยาของวัตถุSCP-076-2
ถ้าโครงสร้างทางจิตวิทยาของของSCP-076-2นั้นไม่ต่างจากมนุษย์มากล่ะก็ มันก็คงจะเป็นบ้าไปแล้ว มันมีความใส่ใจหรือความคิดเพียงน้อยนิดที่เราเข้าใจได้ แนวคิดเรื่องเพศ ความรัก หรือความเท่าเทียมนั้นเป็นสิ่งแปลกปลอมโดยสิ้นเชิงสำหรับมัน หรืออย่างน้อยก็ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นเมื่อเทียบกับความเข้าใจของเรา มันดูเหมือนจะไม่มความสนใจทางเพศเลย และแยกแยะเพศออกเพียงเพื่อใช้แยกแยะคนอื่นด้วยสายตาเท่านั้น อนึ่ง ถึงมันจะชอบการฆ่ามาก แต่ไม่สนใจการสร้างความเจ็บปวดเลย(ทั้งทางกายภาพและจิตใจ) สรุปได้ว่าเป็นพวกต่อต้านสังคมอย่างแท้จริง

การทดสอบสติปัญญาของSCP-076-2นั้นมีความผันผวนอย่างมากและจนถึงตอนนี้ยังไม่สามารถสรปุผลได้อย่างชัดเจน ซึ่งอาจเป็นเพราะกระบวนความผิดที่แปลกประหลาดของมันก็ได้ แต่ SCP-076-2ก็แสดงให้เห็นว่ามันมีความรู้อย่างดีเกี่ยวกับกายวิภาคของมนุษย์ (แม้จะเป็นในแง่รุนแรงก็ตาม) ยุทธศาสตร์สงครามเปิด โลหะวิทยา และ น่าแปลกทีเดียว การดูแลปศุสัตว์ มันมีความรู้หลายภาษารวมทั้งภาษาอังกฤษ แต่ที่สำคัญก็คือความรู้ภาษาสุเมเรียนโบราณหลายสำเนียง ซึ่งดูจะเป็นภาษาที่มันชอบใช้

SCP-076-2นั้นมีแต่ความรู้สึกดูถูกมนุษย์ มีข้อยกเว้นคือมันดูเหมือนจะให้ความเคารพต่อผู้ที่มันยอมรับว่าเหนือกว่า เราทราบเรื่องนี้จากคราวที่เจ้าหน้าที่???????ผู้มีประสบการณ์ในการต่อสู้กับSCP-076-2อย่างโชกโชนไม่ปรากฏตัวในตอนที่มันหนีออกไป มันมีท่าทีกระสับกระส่ายและถามบุคลากรหลายๆคนว่าเจ้าหน้าที่???????ซ่อนตัวอยู่ไหน เมื่อมันทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหน้าที่??????? (เสียชีวิตในตอนที่เครื่องบินทิ้งระเบิดเพื่อหยุดSCP-???) SCP-076-2ก็หยุดอาละวาดและยอมให้จับกุมแต่โดยดี

มันถูกสัมภาษณ์หลังจากนั้นเรื่องที่จู่ๆก็เปลี่ยนท่าทีไป

---

<เริ่มบันทึก>
ดร.??????: ทำไมนายถึงสนใจที่???????ตายนัก?

SCP-076-2: (สบถเป็นภาษาสุเมเรียนโบราณ)

ดร.??????: ทำไมการตายของเขาถึงรบกวนจิตใจนาย? นายฆ่าคนมาเยอะแล้ว ทำไมเขาถึง- (ถูกSCP-076-2ขัดคอ)

SCP-076-2: (พูดภาษาอังกฤษ) แตกต่างเหรอ? ก็เพราะว่า ไม่เหมือนกันเจ้า [ภาษาสุเมเรียนโบราณที่ยังไม่ได้แปล] เขาเป็นความท้าทาย ศัตรูที่แท้จริง

ดร.??????: แล้วมันดีกับนายยังไง? ทุกครั้งที่นายตื่นและพยายามหนี เขาก็เป็นคนจัดการนายไปตั้งหลายครั้ง นายน่าจะดีใจนี่

SCP-076-2: ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเข้าใจอยู่แล้ว เจ้ารู้หรือเปล่าว่าเขายิงหัวข้ามามากกว่า??ครั้งแล้ว? บุรุษเช่นนั้นควรจะเสียชีวิตในการรบ ใกล้ชิดกับคู่ต่อสู้จนสัมผัสลมหายใจได้ ไม่ใช่ความพินาศ[ภาษาสุเมเรียนโบราณที่ยังไม่ได้แปล]ตามคำสั่งที่พวกชนชั้นสูงขี้ขลาดสั่งจากราชวังอันปลอดภัย พวกเจ้าที่เหลือนี่...(SCP-076-2ถ่มน้ำลาย) ทำให้ข้าขยะแขยง ข้าไม่อยากฆ่าเจ้าด้วยซ้ำ

(วัตถุไม่พูดหรือตอบคำถามอีกตลอดเวลาที่เหลือ)

<จบการบันทึก>

---

นี่อาจเป็นหนทางที่ทำให้เราเข้าใจสภาพจิตของSCP-076-2ได้ และอาจสร้างกลไกควบคุมมันได้ด้วย เมื่อคำนึงถึงทรัพยากรที่ต้องสูญเสียไปทุกครั้งที่มันพยายามหนี และคณะกรรมาธิการโบวีได้แสดงความสนใจที่จะนำSCPไปใช้ในการทหาร ผมคิดว่าเราควรจะขยายผลเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด

ดร. พ????? ก????

---

จาก: ดร.????? ?. ?????
ถึง: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
หัวข้อ:
????

เขาตอบตกลง
???

---

คำเสนอโครงการ หน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา 7 ?แพนโดราบ็อกซ์?
ภารกิจ สนับสนุน SCP-076-2 (?เอเบิล?)ในสนามรบ ระหว่างภารกิจที่มีความเสี่ยงสูง

โครงสร้างของหน่วย วัตถุพิเศษ ?เอเบิล?, หัวหน้าหน่วย ???? ????????????, เจ้าหน้าที่ภาคสนาม10-20นาย แบ่งเป็นห้าทีมตั้งแต่ 3-5คน สมาชิกของหน่วยจะได้รับการเลือกจากหน่วยพิเศษโดยเอเบิลเอง เพื่อให้สัมพันธภาพระหว่างวัตถุกับหน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ดำเนินไปอย่างราบรื่น

มาตรการความปลอดภัย SCP-076-2 (?เอเบิล?) นั้นจะสวมอุปกรณ์พิเศษไว้ที่คอ ซึ่งถ้าทำงานหรือไปยุ่งด้วยแล้วมันก็จะระเบิดทันที และกำจัดSCP-076-2 โดยทำลายกระดูกสันหลัง หลอดลม และเส้นเลือดที่คอทั้งหมด ที่ตัวเอเบิลนั้นมีอุปกรณ์ติดตามตัวอยู่ มันมีไว้ป้องกันไม่ให้เอเบิลฆ่าใครนอกจากจะได้รับคำสั่ง และไม่ให้เกิดความเสียหายกับสถาบัน

อาวุธและอุปกรณ์ สมาชิกของหน่วยนั้นให้ใช้อาวุธและอุปกรณ์ตามระเบียบของMTF วัตถุเอเบิลนั้นดูจะไม่สนใจ หรือว่ากันตรงๆแล้ว ไม่เข้าใจประโยชน์และการใช้งานของอาวุธปืน เขาจะใช้อาวุธมีคมของตัวเอง

เพิ่มเติม เพื่อเห็นแก่พระเจ้า ???? ช่วยหาอะไรให้พวกเขาทำที เอเบิลมันเริ่มเบื่อแล้วและตอนนี้ก็เอาคนในหน่วยไปซ้อมกระสุนจริงด้วย พวกเขาใช้กระสุน มันใช้อาวุธฝึก คุณเคยเห็นใครใช้ดาบฝึกฟันคนกรามหักมั้ย? หมอนั่นไม่ยอมหยุดจนกว่าจะมีใครตายด้วย - ดร.????? ?. ?????

---

รายงานของดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา 7

---

เมื่อทราบว่าSCP-076-2ชำนาญภาษาสุเมเรียน พวกนักวิจัยก็เอาเอกสารต่างๆไปขอให้ช่วยแปลหน่อย แม้ตอนแรกมันจะไม่สนใจ แต่ก็แปลเอกสารที่มันคิดว่าน่าอ่านไปบ้าง เอกสารที่SCP-076-2เลือกนั้นส่วนใหญ่แล้วเป็นตำนานการรบพุ่งของวีรบุรุษ ซึ่งดูเหมือนว่าเรื่องที่มันชอบมากจะเป็น?มหากาพย์กิลกาเมช?

ทว่า เมื่อนักวิจัยคนหนึ่งเอาสัญลักษณ์บนตัว SCP-073 ไปให้ เมื่อมันเห็นก็โกรธมากและฆ่านักวิจัยไปหลายคนก่อนจะถูกกดสวิตช์สังหาร เมื่อมันคืนชีพขึ้นมาและถูกถามเรื่องนี้ SCP-076-2ก็ตอบมาอย่างกราดเกรี้ยว ทำให้เปลี่ยนหัวข้อคุยไปโดยปริยาย ขอแนะนำว่าอย่าให้SCP-076-2รู้เรื่องอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับSCP-073 และไม่ควรให้ทั้งคู่อยู่ในศูนย์เดียวกันด้วย

---

เพิ่มเติม 076-07 : เมื่อเร็วๆนี้ SCP-105ได้เข้าร่วมในหน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา 7แล้ว หลังจากที่เอาชนะ SCP-076-2 ได้ในการแข่งกดสวิตช์ ซึ่งอยู่กระจายกันห่างไปเป็นไมล์ SCP-105ทำคะแนนได้ดีกว่าSCP-076-2อย่างเห็นได้ชัดโดยใช้ความสามารถพิเศษของเธอ SCP-076-2ยอมรับความพ่ายแพ้และยอมให้เธอเข้าร่วมหน่วย

เพิ่มเติม 076-09 : ข้อเสนอให้ SCP-076-2พบกับ SCP-682 ถูกระงับไว้อย่างไม่มีกำหนด บุคลากรระดับ4ขึ้นไปอาจขอดูแฟ้ม กรณี076-2#3ได้

เพิ่มเติม 076-23 : ตามคำร้องของคณะกรรมาธิการโบวี หน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา 7 จะเข้าปฏิบัติการใน ???????? ประเทศ ??????????? เพื่อต่อสู้กับ[ข้อมูลปกปิด]

---

จาก: ดร.????? ?. ?????
ถึง: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
หัวข้อ: อย่าทำอย่างนั้น พ?????

เพื่อเห็นแก่พระเจ้า อย่าทำอย่างนั้น แค่ที่พวกนั้นพยายามใช้ไอริสเป็นอาวุธก็แย่พอแล้ว อย่าให้พวกทหารบังคับให้เราทำงานสกปรกกับพวกชาวไร่ทรายใน ??????????

???

---

จาก: นายพล ?????? โบวี ????
ถึง: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
หัวข้อ: ทำได้ดีมาก

ยอดมากเลย ด็อกเตอร์ ภารกิจเป็นไปตามที่คาดไว้ทุกอย่าง ถ้าต้องการความช่วยเหลือเราจะติดต่อมาอีก

นายพล ?????? โบวี ????

---

จาก: ดร.????? ?. ?????
ถึง: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
หัวข้อ: หวังว่าแกจะภูมิใจมากนะ ไอ้เช็ดแม่

<hello.jpg>

เพราะแกเป็นไอ้บัดซบยิ่งกว่าหมอนี่หลายเท่าเลย

---

จาก: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
ถึง: หน่วยโอเมกา7
หัวข้อ: การโยกย้าย

ขณะนี้ ดร.????? ?. ?????ถูกย้ายไปดูแลSCP-682 เป็นบุคลากรระดับ1

---

[ข้อมูลปกปิด]

---

จาก: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
ถึง: นายพล ?????? โบวี ????
หัวข้อ: มีปัญหาแล้ว

[ข้อมูลปกปิด]

แม้พวกเราจะพยายามเต็มที่แล้ว แต่วัตถุเอเบิลมันคุมยากเกินไป ความพยายามให้มันยุ่งอยู่นั่นไม่ได้ผลทั้งนั้น

ปัญหามีอยู่ว่า มันเป็นเครื่องจักรสังหารที่สมบูรณ์แบบ และนั่นเป็นสิ่งเดียวที่มันอยากทำ ก็ดูเหมือนจะเป็นอย่างที่พวกเราอยากให้เป็นพอดี แต่เราปิดเครื่องมันไม่ได้

[ข้อมูลปกปิด]

ผมไม่มีภารกิจจะให้มันไปทำแล้ว ที่เหลืออยู่นี่ไม่ทำให้ใจมันจดจ่ออยู่เลย มันเริ่มแว้งใส่สมาชิกคนอื่นๆในหน่วยแล้ว ไม่ช้าก็เร็วต้องเกิดความผิดพลาดแน่ ผมขออนุญาตยุติโครงการและทำให้เอเบิลหมดสภาพเป็นการชั่วคราว จนกว่าเราจะหาอะไรมาให้มันทำได้มากกว่านี้

---

จาก: นายพล ?????? โบวี ????
ถึง: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
หัวข้อ: Re: มีปัญหาแล้ว

ผมยอมไม่ได้ การทำให้เอเบิลหมดสภาพตอนนี้จะทำให้งานของเราล่าช้าอย่างไม่อาจยอมรับได้ ผมจะหาภารกิจให้คุณเพิ่มในสองสามสัปดาห์นี้ ที่คุณต้องทำก็คือทำให้มันยุ่งจนถึงตอนนั้น ส่งมันไปพักร้อนหรืออะไรก็ได้

---

จาก: ดร. พ????? ก???? โครงการโอเมกา7
ถึง: พนักงานทุกคน
หัวข้อ: เตือนภัย

นี่เป็นข้อความเตือนภัยอัตโนมัติ

SCP-076-2ปลดปลอกคอป้องกันได้แล้วและกำลังอาละวาด ให้พนักงานทุกเข้าเข้าสู่ภาวะเตือนภัยสูงสุด จะมีคำสั่งมาอีกตามสถานการณ์

---

จาก: ระบบป้องกันอัตโนมัติ พื้นที่กักกัน25
ถึง: ทุกศูนย์
หัวข้อ: ไฟนอลออปชันดำเนินการ

นี่เป็นข้อความอัตโนมัติ ไม่ต้องตอบกลับ

ณ วันที่ ??-??-????, ????:?? ได้เริ่มนับถอยหลังการจุดชนวนระเบิดนิวเคลียร์ประจำศูนย์สิบนาที

---

จาก: กองบัญชาการ O5
ถึง: ทุกศูนย์
หัวข้อ: ไฟนอลออปชันของพื้นที่กักกัน25 : การตอบสนอง

ณ วันที่ ??-??-????, ????:?? พื้นที่กักกัน25ถูกทำลายจากการจุดชนวนระเบิดนิวเคลียร์ประจำศูนย์ ให้ศูนย์ 67และ68ดำเนินการตามข้อบังคับ FEMA และเข้าควบคุมพื้นที่โดยเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ RAISAจะเผยแพร่เนื้อหาของเรื่องราวกลบเกลื่อนให้บุคลากรทุกคนเมื่อร่างเสร็จ

---

ข้อมูลจิตวิทยาของวัตถุSCP-076-2 ฉบับปรับปรุง
ถ้าโครงสร้างทางจิตวิทยาของของSCP-076-2นั้นไม่ต่างจากมนุษย์มากล่ะก็ มันก็คงจะเป็นบ้าไปแล้ว มันมีความใส่ใจหรือความคิดเพียงน้อยนิดที่เราเข้าใจได้ แนวคิดเรื่องเพศ ความรัก หรือความเท่าเทียมนั้นเป็นสิ่งแปลกปลอมโดยสิ้นเชิงสำหรับมัน หรืออย่างน้อยก็ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นเมื่อเทียบกับความเข้าใจของเรา มันดูเหมือนจะไม่มความสนใจทางเพศเลย และแยกแยะเพศออกเพียงเพื่อใช้แยกแยะคนอื่นด้วยสายตาเท่านั้น อนึ่ง ถึงมันจะชอบการฆ่ามาก แต่ไม่สนใจการสร้างความเจ็บปวดเลย(ทั้งทางกายภาพและจิตใจ)

การทดสอบสติปัญญาของSCP-076-2นั้นมีความผันผวนอย่างมากและจนถึงตอนนี้ยังไม่สามารถสรปุผลได้อย่างชัดเจน ซึ่งเป็นเพราะเราไม่อาจสื่อสารกับมันในสภาพ?คลั่ง?ได้เลย มันมีความรู้หลายภาษารวมทั้งภาษาอังกฤษ แต่ที่สำคัญก็คือความรู้ภาษาสุเมเรียนโบราณหลายสำเนียง ซึ่งดูจะเป็นภาษาที่มันชอบใช้

SCP-076-2นั้นมีแต่ความรู้สึกดูถูกมนุษย์และจะฆ่าทันทีที่เห็น อย่าพยายามสื่อสารกับมัน

เรียบๆสไตล์ Euclidอีกตัว แต่ผมว่าตัวนี้ยั่วให้คนอ่านใช้ความคิดลึกๆได้ดีแฮะ ใครจินตนาการดีๆอาจเสียวสันหลัง


SCP-557
Euclid

มาตรการพิเศษ
เนื่องจากการย้ายที่ตั้งของSCP-557นั้นเป็นไปไม่ได้ จึงได้สร้างศูนย์วิจัย29ไว้โดยรอบ ข้อมูลการสำรวจทางภูมิศาสตร์และอากาศยานจะถูกแก้ไขให้มันเป็นทะเลทรายที่ว่างเปล่าซึ่งไม่มีคุณค่าทางโบราณคดีหรือทรัพยากรแต่อย่างใด

บุคลากรผู้ประจำที่ศูนย์นั้นมีหน้าที่หลายประการ

* ป้องกันไม่ให้มีผู้สำรวจหรือเข้าไปในSCP-557โดยมิได้รับอนุญาต แม้พื้นที่นั้นจะไม่เหมาะกับการอยู่อาศัย แต่กลุ่มไสยศาสตร์ต่างๆ รวมทั้ง???????? ????นั้นดูเหมือนจะรู้เรื่องของSCP-557และสนใจมัน ให้คุมตัวบุคคลที่ไม่ได้รับอนุญาต สอบสวน และจัดการตามความเหมาะสม ใครก็ตามที่พยายามเจาะลงไปตำกว่าชั้น5 หรือพยายามไปยุ่งกับแท่งหินในห้อง501จะถูกกำจัดทิ้งทันที

* ทำการแปลบันทึกที่พบในSCP-557ต่อไปอีก

* เฝ้าระวังพื้นที่เพื่อหาตัว SCP-557-1 อนุมานว่าSCP-557-1นั้นเป็นวัตถุระดับ Keter และถ้าเป็นไปได้ก็ให้พยายามจับตัวไว้ หากทำไม่ได้ก็กำจัดมันทิ้งซะ

* จับตาดูห้อง501และเป็นทีมเตรียมโจมตีในกรณีที่มีอะไรก็ตามออกมาจากข้างใต้นั่น

ลักษณะ
SCP-557 เป็นสุสานยุคอุมม์อันนาร์ ซึ่งประมาณการว่าสร้างขึ้นในช่วง2400ปีก่อนคริสตกาล ตั้งอยู่ ณ ทุ่งหินใน"พื้นที่ว่างเปล่า"ในโอมานตอนเหนือ การสำรวจพื้นที่โดยรอบบ่งชี้ว่ามันอาจเป็นส่วนหนึ่งของเมืองอูบาร์ที่สาปสูญไปแล้ว SCP-557ถูกพบในปี 1988 ระหว่างการตามรอยคณะสำรวจทางภูมิศาสตร์ที่หายตัวไปในละแวกนั้น

SCP-557ต่างจากสิ่งปลูกสร้างแบบเดียวกันคือมีชั้นใต้ดินอยู่ห้าชั้นซึ่งสร้างจากหินทราย และดูเหมือนว่ามันจะเป็นคุกและศูนย์กักกันโบราณ

แม้จะมีห้องพักและอาวุธสำหรับยามหรือพนักงานประมาณ???คนอยู่ที่ชั้น1 ที่นี่ก็ดูเหมือนจะค่อยๆถูกละทิ้งไปช้าๆตามเวลา และไม่มีคนอยู่อีกนับแต่ 300ปีก่อนคริสตกาล พบโครงกระดูกเพียงสองโครงเท่านั้นที่ชั้น1นี้

ชั้น2และ3เขียนไว้ในบันทึกว่าเป็นคุกของ"พ่อมดและพวกนอกรีต" แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีการใช้งานประมาณ1000ปีก่อนที่นี่จะถูกทิ้งร้าง

ชั้น4ระบุว่าเป้นพื้นที่ของ"สิ่งวิปริต" พบโครงกระดูกคล้ายกับSCP-???และSCP-???ในห้องขังหิน ซึ่งยืนยันการใช้สอยของที่นี่ได้

ชั้น5ประกอบด้วยทางเดินยาว 51.2เมตรซึ่งเต็มไปด้วยกับดักและหลุมพรางอันซับซ้อน ปลายทางเป็นห้องขนาดใหญ่ (21.3 x 19.7 x 5.4 เมตร) ซึ่งได้เรียกว่า ห้อง501 แม้จะดูเหมือนว่ากับดักทั้งหมดจะทำงานหรือถูกปลดไปแล้ว นักวิจัยก็ควรใช้ความระมัดระวังด้วย ประตูห้อง501ที่ถูกสร้างด้วย[ข้อมูลปกปิด]อย่างผิดสมัยนั้นถูกพบในสภาพที่ถูกฉีกจากด้านใน เมื่อประมาณจากความหนาแน่นของฝุ่นที่พบในพื้นที่นี้ เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อ20ปีก่อนนี้เอง

กลางห้อง501นั้นมีแท่งหินแกรนิตขนาด 3.2 x 3.35เมตรและหนักประมาณ80,000กิโลกรัม ถูกฝังลงไปในพื้นส่วนหนึ่ง แท่งหินนี้มีจากรึกอักขระรูนที่ยังไม่ได้แปลอยู่ทั่ว แท่งหินที่เล็กและบางกว่าอีกแท่งนั้นตั้งอยู่ในห้อง โดยมีร่องรอยว่าเคยมีสิ่งมีชีวิต(เรียกว่า SCP-557-1)ถูกล่ามไว้ด้วยโซ่ที่ทำจากวัสดุแบบเดียวกับที่ใช้ทำประตู ไม่พบหลักฐานที่บ่งชี้ว่า SCP-557-1ยังอยู่ที่นี่ บันทึกกล่าวถึงSCP-557-1เพียงว่า"นักโทษ" โดยยกคำอ้างของชาวอียิปต๋เกี่ยวกับ"บุตรที่ถูกทิ้งของอเปป"

ข้อมูลเพิ่มเติม ข้อความที่แปลจากบันทึกที่พบ

---

ข้าจะเขียนเป็นภาษากรีก เพื่อที่ผู้มีการศึกษาทุกคนที่มาพบที่นี้จะสามารถเข้าใจได้ ข้าคือผู้คุมคนสุดท้าย และข้าก็กำลังจะตายในเวลาไม่นานนัก ทรายกำลังจะกลืนที่นี่ และนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว เจ้านักโทษจะหนีออกไปไม่ได้ และประตูสู่ความมืดก็จะเปิดไม่ได้เด็ดขาด ข้าไม่คิดว่าจะย้ายประตูได้ แต่นักโทษเล่า? แม้เหล่าทวยเทพก็มิอาจฆ่ามันได้ และที่เราขังมันได้ก็เพียงเพราะความช่วยเหลือของพวกนั้น หากปราศจากพิธีกรรมนั้นแล้ว ข้าก็ไม่อาจรู้ได้ ปกป้องประตูนั้นให้ดีที่สุดและห้ามเคลื่อนย้ายแท่งหิน

---

(สำหรับคนที่สงสัย อเปป หรือ อเปปิ หรือ อโปฟิส เป็นเทพตัวแทนของความมืดและความวุ่นวายของอียิปต์โบราณครับ เป็นศัตรูคู่อาฆาตของสุริยเทพ รา โดยอเปปนั้นรอเล่นงานราอยู่ใต้เส้นขอบฟ้า เมื่อพระอาทิตย์ตกดินไปแล้วและราล่องเรือสุริยะไปในยมโลก อเปปก็จะเข้าต่อสู้กับรา ถ้าอเปปได้เปรียบก็จะเกิดแผ่นดินไหว หรือบางครั้งถ้าอเปปเล่นงานราตอนกลางวันแสกๆได้ก็จะกลืนราเข้าไปทั้งตัว ทำให้เกิดสุริยะคราส อเปปนั้นถูกฆ่าตายทุกคืน แต่ก็ฟื้นกลับมารอเล่นงานราได้ทุกคืนเหมือนกัน อเปปเป็นเทพที่ไม่เคยมีการบูชา พิธีกรรมต่างๆเกี่ยวกับอเปปก็จะเป็นพวกคาถาขับไล่ พูดง่ายๆว่าเป็นปิศาจเต็มตัว)

ตัวเอกของระดับKeterครับ

SCP-682
Keter

มาตรการพิเศษ
ให้ทำลายSCP-682โดยเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ ซึ่งในขณะนี้ สถาบันSCPยังไม่มีวิธีใดที่จะทำลายมันได้ เพียงแต่ทำให้มันบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น ให้ขังSCP-682นั้นในห้องขนาด5ม.x5ม.x5ม. ซึ่งมีผนังทั้งหกด้านเป็นเหล็กกล้าทนกรดหนา25.4ซม. ในห้องจะท่วมไปด้วยกรดไฮโดรคลอริกแช่มันไว้ในสภาพปางตายตลอดเวลา หากSCP-682พูด เคลื่อนไหว หรือหลุดจากการกักกันให้ดำเนินการตอบสนองตามสถานการโดยเร็วที่สุดและใช้กำลังเต็มที่ได้

ห้ามไม่ให้บุคลากรพูดคุยกับ682 เนื่องจากเกรงว่าจะไปกระตุ้นให้มันอาละวาด คนที่พูดกับมันโดยไม่ได้รับอนุญาตจะถูกควบคุมตัวและใช้กำลังพาออกไป

เนื่องจากมันพยายามหนีจากการกักกันบ่อยๆ การกักกันและจับกุมทำได้ยาก และเสี่ยงต่อการให้ตัวตนของสถาบันถูกเปิดเผย SCP-682จึงถูกกักกันไว้ที่ศูนย์[ข้อมูลปกปิด] สถาบันได้ทุ่มเททรัพยากรที่มี ทำทุกวิธีให้พื้นที่50กม.โดยรอบเป็นพื้นที่รกร้าง

ลักษณะ
SCP-682 มีลักษณะเป็นสัตว์เลื้อยคลานที่ระบุประเภทไม่ได้ มันฉลาดมาก และเคยพูดคุยอย่างลึกซึ้งกับ SCP-079 ในช่วงเวลาสั้นๆที่หลุดออกมา SCP-682นั้นดูเหมือนจะเกลียดชังสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆทั้งหมด ซึ่งมันได้แสดงความรู้สึกนี้ระหว่างการสัมภาษณ์บ่อยๆ (ดู ข้อมูลเพิ่มเติม 682-B)

จากการสังเกตการ SCP-682นั้นมีพละกำลัง ความเร็ว และปฏิกิริยาตอบสนองในระดับสูง แม้ว่าระดับความสามารถของมันจะเปลี่ยนไปตามรูปร่างที่เป็นอยู่ SCP-682นั้นสามารถเปลี่ยนรูปร่างตัวเองได้อย่างรวดเร็วมาก สามารถขยายขนาดหรือหดตัวลงได้จากการกินหรือถ่ายวัตถุดิบ SCP-682สามารถย่อยสลายพลังงานจากสิ่งที่กินเข้าไปได้ทุกอย่างทั้งอินทรียวัตถุและอนินทรียวัตถุ ในจมูกของมันทีเหงือกเล็กๆที่แยกธาตุอาหารจากของเหลวใดๆได้ ทำให้มันสามารถฟื้นตัวได้ขณะที่จมอยู่ในกรดที่แช่มันไว้ พลังฟื้นตัวและความอดทนของSCP-682นั้นสูงมาก เคยมีกรณีที่มันสามารถพูดและเคลื่อนไหวได้อยู่ทั้งที่ร่างกายบาดเจ็บและเน่าเปื่อยถึง87%

ในกรณีที่มันหลุดจากการกักกัน ให้หน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ที่พร้อมรบทุกหน่วยทำการติดตามและจับมันกลับมาทันที โดยแต่ละหน่วยต้องมีสมาชิกอย่างน้อย7คน ถึงตอนนี้ (??-??-????) SCP-682ได้พยายามหลบหนีแล้ว17ครั้ง โดยหลุดจากการกักกันได้ทั้งหมด6ครั้ง (ดู ข้อมูลเพิ่มเติม 682-D)

ข้อมูลเพิ่มเติม 682-B: บางส่วนจาก??????ที่บันทึกไว้

---

<เริ่มบันทึก ข้ามไปที่ 00:21:52>

ดร. ??????: เอาล่ะ ทำไมแกถึงฆ่าชาวไร่พวกนั้น?

SCP-682: (ไม่มีการตอบกลับเป็นถ้อยคำ)

ดร. ??????: ถ้าแกไม่พูดล่ะก็ เราจะหยุดตรงนี้แล้วแกก็จะถูกส่งกลับไปใน-

SCP-682: (จับใจความไม่ได้)

ดร. ??????: ขอโทษนะ? (ทำท่าให้เอาไมโครโฟนเข้าไปใกล้)

SCP-682: (จับใจความไม่ได้)

ดร. ??????: ดังซิๆ (พูดกับ D-085) เอาไมค์เอาไปใกล้กว่านั้นอีก

SCP-682: ...พวกมัน (จับใจความไม่ได้)...

ดร. ??????: (พูดกับ D-085) ไมค์นั่นเร่งได้แค่นั้นล่ะ เข้าไปใกล้อีก!

บุคลากร D-085: คอมันเละหมดแล้วนะ ดูสิ! มันไม่ได้พูด-(เสียงสะดุ้งและกรีดร้อง)

SCP-682: (เข้าไปโจมตี D-085) ...พวกมัน...น่าขยะแขยง...

ดร. ??????: (หนีออกจากห้อง)

<จบการบันทึก>

ข้อมูลเพิ่มเติม 682-D: กรณีการกักกันแตกของ 682

ครั้งแรก ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยเจ้าหน้าที่??????? เจ้าหน้าที่??? เจ้าหน้าที่???????? (เสียชีวิต) บุคลากรD-129 (เสียชีวิต) บุคลากรD-027 (เสียชีวิต) บุคลากรD-173 (เสียชีวิต) บุคลากรD-200 (เสียชีวิต) บุคลากรD-193 (เสียชีวิต)

ครั้งที่สอง ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยเจ้าหน้าที่??? เจ้าหน้าที่???????????? ดร.??????? บุคลากรD-124 บุคลากรD-137 (เสียชีวิต) บุคลากรD-201 (เสียชีวิต) บุคลากรD-202 (เสียชีวิต) บุคลากรD-203 (เสียชีวิต)

ครั้งที่สาม ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยเจ้าหน้าที่??????? จ่าสิบเอก????????? เจ้าหน้าที่???????? เจ้าหน้าที่?????? (เสียชีวิต) บุคลากรD-018 (เสียชีวิต) บุคลากรD-211 (เสียชีวิต) บุคลากรD-216

ครั้งที่สี่ ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยเจ้าหน้าที่???????? จ่า?????? จ่า????? พลทหาร???????? พลทหาร????? ร้อยโท???????????? จ่า???????? (เสียชีวิต) ผู้พัน???????? (เสียชีวิต) พลทหาร??????? (เสียชีวิต) พลทหาร?????? (เสียชีวิต) เจ้าหน้าที่??? (เสียชีวิต)

ครั้งที่ห้า ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยบุคลากรD-221 เจ้าหน้าที่?????????? (เสียชีวิต) เจ้าหน้าที่???????? (เสียชีวิต) เจ้าหน้าที่?????? (เสียชีวิต) บุคลากรD-028 (เสียชีวิต) บุคลากรD-111 (เสียชีวิต) บุคลากรD-281 (เสียชีวิต) บุคลากรD-209 (เสียชีวิต)

ครั้งที่หก ??-??-???? : ทำการควบคุมโดยเจ้าหน้าที่?????????? เจ้าหน้าที่?????? บุคลากรD-291 (สายสาปสูญ) เจ้าหน้าที่???????? (เสียชีวิต) เจ้าหน้าที่????????????? (เสียชีวิต) บุคลากรD-299 (เสียชีวิต) บุคลากรD-277 (เสียชีวิต) บุคลากรD-278 (เสียชีวิต) บุคลากรD-279 (เสียชีวิต)

---

ข้อมูลเพิ่มเติม 682-E: การพยายามกำจัด
บันทึก 682-Eค: ดร.?????พยายามใช้ SCP-409กับSCP-682 โดยมีนายพล??? นายพล?????? และดร.??????????เป็นผู้สังเกตการ

---

0400: เริ่มต้น ส่วนที่SCP-682สัมผัสเริ่มฉีกขาดทำให้บาดเจ็บ SCP-682ถามหลายครั้งว่ามันกำลังเจอกับอะไร

0800: เริ่มกระบวนการการกลายสภาพเป็นผลึก กระบวนการดำเนินไปช้ากว่าปกติมาก

1200: SCP-682แสดงท่าทางเจ็บปวดอย่างรุนแรงและเริ่มมีอาการชัก

1300: กระบวนการการกลายสภาพเป็นผลึกหยุดชะงักเมื่อแปลงสภาพไปแล้ว62% ส่วนที่เป็นผลึกไปแล้วแตกกระจาย ทำให้SCP-682บาดเจ็บสาหัส

1400: SCP-682ฟื้น แม้จะเสียแขนขาและอวัยวะไป SCP-682เริ่มรักษาตัวเอง โดยบอกว่ามันจะฆ่าและกินทุกคนที่เกี่ยวข้องกับ เหตุการณ์ 682-E18

---

SCP-682นั้นดูเหมือนจะมีความต้านทาน SCP-409แล้ว การทดลองใช้SCPในการกำจัด SCP-682ต่อจากนี้ไปจะต้องทดลองกับตัวอย่างของSCP-682ก่อนดำเนินการจริง

จากข้อเสนอของดร.???????? (ดูเอกสาร 27b-6) ดร.???????และดร.?????ได้ทำเรื่องขออนุญาตทำลายSCP-682ด้วย SCP-689แล้ว ขณะนี้กำลังรอการอนุมัติจาก????????

ดร.เกียร์ยังได้เสนอให้ใช้ SCP-182สื่อสารกับ SCP-682ดู SCP-182มีท่าทีอิดออด และปฏิเสธไม่ยอมเข้าใกล้ศูนย์ที่ใช้กักกัน SCP-682 ถ้าเป็นไปได้

ไอ้กิ่งก้าโคตรอึดนี่คงอยู่ในสถานะ I Must Scream เหมือนกันนะนี่ ทรมานชั่วกัปป์ชั่วกัลป์ในกรด ออกไปก็ไม่ได้แม้จะพยายามแล้ว แม้แต่หนังสือมหาภัยกำหนดชะตายังเปลี่ยนชะตาให้มันตายยังไม่ได้เลย

ตัวที่หลายๆคนอยากได้

SCP-1230
Safe

มาตรการกักกันพิเศษ
ให้เก็บSCP-1230ไว้ในล็อคเกอร์นิรภัยที่ศูนย์12 ผู้ที่จะเข้าถึงมันได้ต้องมีระดับบุคลากรระดับ2 และได้รับอนุญาตจากนักวิจัยหรือฝ่ายความปลอดภัยระดับ3ซึ่งเป็นผู้สังเกตการณ์ด้วย ห้ามผู้สังเกตการณ์ดูเนื้อหาของSCP-1230 ผู้ใช้ SCP-1230นั้นต้องยื่นบันทึกความฝันที่เกิดขึ้นภายใน48ชั่วโมง (ดู ข้อมูลเพิ่มเติม 1230-A) SCP-1230ถูกย้ายไปเก็บไว้ในล็อคเกอร์นิรภัยหลังโต๊ะที่ห้องสมุดศูนย์12 ให้บุคลากรระดับ2ที่จิตแพทย์ประจำศูนย์รับรองว่ามีสภาพจิตน่าพึงพอใจเข้าถึงSCP-1230ได้ ผู้ใช้ SCP-1230นั้นต้องยื่นบันทึกความฝันที่เกิดขึ้นภายใน48ชั่วโมงและรับการตรวจสภาพจิตต่อไป

ลักษณะ
SCP-1230เป็นหนังสือไม่มีชื่อหุ้มปกแข็งสีเขียว และไม่มีลักษณะเด่นใดๆเมื่อมองจากภายนอก บนหน้าแรกที่เห็นเมื่อเปิดSCP-1230 จะมีข้อความว่า “พระเอกมาแล้ว” ขณะที่หน้าอื่นจะว่างเปล่า (หน้าพวกนี้จะล้างตัวเองเมื่อปิดหนังสือ) ผลกระทบของมันจะยังไม่ปรากฏทันที แต่เมื่อผู้ที่อ่านมันหลับ พวกเขาก็จะฝันถึงโลกแห่งจินตนาการที่ตนเป็นพระเอกในดินแดนที่วุ่นวาย สัมผัสทั้งห้าของคนที่ฝันนั้นจะยังทำงานตามปกติตามที่เป็นในชีวิตจริง ความฝันนั้นจะต่างกันตามจินตนาการของผู้อ่านและมันจะเข้ากับการผจญภัยที่ผู้อ่านชอบเสมอ สำหรับผู้อ่านนั้น เวลาที่ดำเนินไปในฝันมีตั้งแต่45วินาที (ดู การทดลอง 1230-3) ถึง 200ปี (การทดลอง 1230-5) แต่ในความเป็นจริงนั้น ผู้อ่านจะไม่ได้หลับนานกว่าที่นอนตามปกติแต่อย่างใด เมื่อตื่นขึ้นมา ผู้อ่านก็จะจำความฝันได้ชัดเจนทุกรายละเอียด ในความฝันที่เกิดจากSCP-1230นั้นจะมีตัวละครที่ชื่อ “บุค คีปเปอร์” (SCP-1230-1) อยู่ด้วยเสมอ ซึ่งเป็นชายไว้เคราสวมผ้าคลุมสีเขียวผู้อ้างว่าตนเป็นตัวตนของSCP-1230 รายงานระบุว่าSCP-1230-1นั้นเป็นมิตรและคอยช่วยเหลือผู้ที่ฝันอยู่ตลอดเวลา มันบอกว่ามันชอบสร้าง ”ดินแดนแฟนตาซี” พวกนี้และพยายามปรับแต่งมันให้คนที่ฝันสนุกที่สุด มันมีท่าทีเศร้าเมื่อความฝันจะจบลง และจะขอให้ผู้ฝัน “แล้วมาเที่ยวอีกนะ”

การค้นพบ
พบในร้านหนังสือเล็กๆใกล้กับ[ข้อมูลปกปิด] เจ้าของร้านจำไม่ได้ว่าเป็นเจ้าของหนังสือไม่มีชื่อนี้ แต่ก็พยายามขายเรื่องของ “หนังสือความฝันวิเศษ”ให้หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น สถาบันได้กลบเกลื่อนเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องแหกตาและยึดเอาSCP-1230มา

การทดลอง 1230-01
ดร.ฟ███████ ได้พยายามทดสอบระยะที่มันแสดงผลได้ โดยเปิดSCP-1230แล้วขึ้นเครื่องบินกลับบ้านที่[ข้อมูลปกปิด]และเข้าพักหนึ่งคืนในโรงแรม เมื่อกลับมานั้น ดร.ฟ███████รายงานว่า SCP-1230-1ปรากฏตัวในฝัน และอธิบายว่าเมื่อผู้อ่านอ่านข้อความ “พระเอกมาแล้ว” นั้น ความฝันก็จะเข้าไปในจิตใต้สำนึกทันที จากนั้น SCP-1230-1ก็ควบคุมมันจากระยะไกลได้ ดร.ฟ███████รู้สึกขอบคุณในความร่วมมือของSCP-1230-1มาก

การทดลอง 1230-02
ได้ติดตั้งกล้องไว้เหนือSCP-1230แล้วใช้มือกลเปิดหนังสือ ทุกหน้าว่างเปล่าหมด ดูเหมือนว่าSCP-1230จะแสดงผลกับสิ่งที่ฝันได้เท่านั้น SCP-1230-1อธิบายให้คนที่ฝันในเวลาต่อมาว่ามันมีผลกับสิ่งที่”มีจินตนาการ”เท่านั้น และสัตว์ส่วนใหญ่ก็จะไม่ได้รับผล

การทดลอง 1230-03
Dคลาสหนึ่งคนได้รับคำสั่งให้เปิดหนังสือและ(หลังจากเกลี้ยกล่อมอยู่นานว่ามันเป็นแค่ความฝัน)หาทางฆ่าตัวเองในความฝัน ผู้ทดลองหลับไปเพียง45วินาทีก่อนจะตื่นและเริ่มเหงื่อแตก เขารายงานว่าตัวเองยืนอยู่ที่ปล่องภูเขาไฟ “เปลวแห่งอาเชน”ในการผจญภัยตามหา “ดาบศักดิ์สิทธิ คาลาดิอุส” เมื่อถามว่าเขารู้ชื่อนั้นได้อย่างไร เขาก็บอกว่า “มันเหมือนกับว่าผมรู้อยู่แล้วอย่างนั้นล่ะ” ดูเหมือนว่าเขาจะโดดลงไปในภูเขาไฟและ”รู้สึกถึงความร้อนที่รุนแรง” ก่อนจะตื่นขึ้น Dคลาสได้ยื่นคำขอให้”ลองอีกที” คำร้องถูกปฏิเสธ

การทดลอง 1230-04
Dคลาสหนึ่งคนได้รับคำสั่งให้เปิดหนังสือและทำร้ายตัวเองอย่างไม่สาหัสในฝัน 6ชั่วโมงผ่านไป Dคลาสก็ตื่นและรายงานว่ารู้สึกปวด”หนึบๆ”โดยที่ถึงกับไม่รุนแรงจนทนไม่ได้ เขายังรายงานว่าได้พบกับชายชราสวมผ้าคลุมผู้ถามว่าทำไมเขาถึงทำร้ายตัวเอง แต่ก็ขอบใจที่ไม่ได้ฆ่าตัวตายแบบ”เจ้าคนหยาบคายนั่น”

การทดลอง 1230-05
ศจ.บ████ทำหนังสือขอใช้SCP-1230และได้รับอนุญาตอย่างรวดเร็วเพราะเป็นบุคลากรระดับ4 พนักงานรายงานว่าศจ.บ████นั้นดูราวกับ”ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น”เลย และมีรายงานว่าศจ.บ████นั้นเป็นแฟนตัวยงของเกมกระดานและเกมRPG ระบบรักษาความปลอดภัยแสดงว่าศจ.บ████นั้นเปิดหนังสือ อ่านประโยค แล้วก็นั่งหลับที่ข้างโต๊ะ พวกพนักงานเริ่มหวาดหวั่นเมื่อศจ.บ████ไม่ตื่นหลังจากที่ผ่านไป15ชั่วโมงแล้วและได้เตือนภัย ฝ่ายพยาบาลยืนยันว่าศจ.บ████ยังมีชีวิตอยู่และสุขภาพดี 24ชั่วโมงหลังจากที่เขาหลับ ศจ.บ████ก็เริ่มขยับตัว เขาเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้องอย่างสับสน ฝ่ายความปลอดภัยเข้าไปถามว่าเขาเป็นอะไรหรือไม่ ศจ.บ████ตอบว่า “ผมอยู่ที่ไหน?” เขาถูกส่งไปหาแผนกพยาบาลหลังจากที่พนักงานอธิบายว่าเขาเป็นใครและอยู่ที่ไหน หลายนาทีหลังจากนั้น ศจ.บ████เริ่มจำเรื่องต่างๆได้และขอตัวเข้าห้องน้ำ หลังจากที่ศจ.บ████ไม่ออกจากห้องน้ำเป็นเวลา15นาที พยาบาลก็ได้เข้าไปและพบว่าศจ.บ████ใช้เข็มขัดผูกคอตายแล้ว มีข้อความเขียนไว้เป็นข้อความก่อนตายที่กำแพงว่า “ผมไม่ยอมกลับมาที่นี่” ดร.ฟ███████พยายามถามSCP-1230-1ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อเปิดSCP-1230 ทุกหน้าก็เปียกชุมและเต็มไปด้วยข้อความว่า “ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ ข้าแค่อยากให้ทุกคนมีความสุข”ซ้ำไปซ้ำมา SCP-1230อยู่ในสภาพนี้เป็นเวลาสามสัปดาห์และโต๊ะของมันก็ต้องเช็ดให้แห้งเมื่อผ่านไปสองสัปดาห์ ดร.ฟ███████ได้สอดโน็ตที่มีข้อความว่า”ถ้าไม่เป็นไรล่ะก็ ผมอยากพูดกับคุณหน่อย”เข้าไปในSCP-1230เพื่อหาทางสื่อสารด้วย เช้าวันถัดมา ดร.ฟ███████ก็ได้เขียนรายงานถึงความฝันที่เกี่ยวกับSCP-1230-1

---

รายงาน 1230-14
เมื่อผมหลับเมื่อคืน ผมก็ฝันว่าตัวเองอยู่ในความว่างเปล่าสีดำ มีไฟถนนอยู่ดวงกับSCP-1230-1ที่นั่งในแอ่งน้ำใต้นั้น ผ้าคลุมของเขาเปียกโชกและเขาก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างฟูมฟาย ผมจำที่พวกเราคุยกันได้ว่า

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์? นั่นคุณเหรอ? โอ้พระเจ้า พวกเราอยู่ไหนเนี่ย?

บุค คีปเปอร์ (ระหว่างสะอื้น) ข้า...คิดอะไรมาเป็นทิวทัศน์ไม่ได้เลยน่ะ

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์...วันก่อนเกิดอะไรขึ้น? ทำไมศจ.บ████ถึงฆ่าตัวตาย? เราต้องรู้เรื่องจากมุมของคุณด้วยนะ

บุค คีปเปอร์ (เช็ดน้ำตา) เขามีจินตนาการสูงส่งมาก! ข้าสร้างจักรวาลอันกว้างใหญ่และสวยงามให้เขาได้ และมันชัดเจนเลยว่าเขาอยากใช้ชีวิตแบบนั้นมานานแล้ว เขาพิชิตเหล่าสัตว์ร้ายและช่วยเจ้าหญิงมากมาย...เขาสร้างอาณาจักรและแม้กระทั่งมีครอบครัว...แต่เขาไม่อยากออกไปเลย เขาจมลึกลงไปในโลกแห่งจินตนาการของเขามากจนข้ารู้ตัวว่าเขาต้องการความฝันของเขาเองมากกว่าโลกแห่งความเป็นจริง ข้าเตือนเขาแล้วว่ามันเป็นแค่ภาพลวงตา แต่เขาไม่ยอมฟัง เขาบอกว่าถ้าเขาถูกบังคับให้ออกไป เขาจะปลิดชีพตนเองเสีย ข้าพยายามทำให้เขามีความสุขนานเท่าที่ข้าทำได้...

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์...สำหรับเขาแล้วความฝันนั่นนานแค่ไหน?

บุค คีปเปอร์ ...200ปี ด็อกเตอร์ ข้าพยายามที่สุดแล้วแต่ก็รั้งเขาไว้ได้แค่200ปี ไม่ว่าจะเป็นฝันดีแค่ไหน สุดท้ายแล้วเราก็ต้องตื่น

ผมตื่นขึ้นแทบจะทันทีหลังจากนั้น ผมไม่อยากจะเชื่อว่าเขาใช้ชีวิตในความฝันถึง200ปี ผมตะลึงในความโง่เง่าของเขา แต่มันก็ช่างน่าเสียดายที่เราต้องเสียมันสมองดีๆแบบนี้ให้กับความลุ่มหลงในตัวเอง

---

หลังจากที่เขียนรายงานแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยแสดงว่าดร.ฟ███████สอดกระดาษเล็กๆอีกแผ่นเข้าไปในSCP-1230 ไม่กี่วันหลังจากนั้น SCP-1230ก็แสดงข้อความทักทาย “พระเอกมาแล้ว” อีก เมื่อถามว่ากระดาษแผ่นนั้นเขียนว่าอะไร ดร.ฟ███████ก็ยิ้มแล้วบอกว่า “ผมก็แค่ให้คำแนะนำฉันเพื่อนน่ะ”

ข้อมูลเพิ่มเติม 1230-A
ในการทดลองช่วงแรก SCP-1230-1ขอร้องให้บุคลากรที่ฝันช่วยย้ายมันไปไว้ในที่ที่มีหนังสือเยอะๆ (โดยเฉพาะพวกนิยาย) เพื่อที่มันจะได้คิดหา”ดินแดนแฟนตาซี”ที่ดีขึ้นอีก หลังจากที่มีการทดลองหลายๆครั้งให้แน่ใจว่าSCP-1230ไม่มีอันตรายแล้ว จึงอนุมัติคำขอและย้ายSCP-1230ไปไว้ในห้องสมุด

ด้วยสัตย์จริง..ผมอยากอ่าน SCP-1230 โคตรๆเลยตอนนี่ T T

ในเรื่องชุดนี้ สมัยก่อนถ้าคนเขียนเขียนSCPห่วยมากๆมา คณะนักเขียนอาวุโสก็จะเขียนเรื่องฆ่าทิ้งแบบนี้ (ข้อมูลของตัวมันผมสรุปผ่านๆ ให้แปลเต็มๆแล้วทำใจยาก) ก็คงจะรู้ว่านักวิจัยที่เจอเรื่องเหนือธรรมชาตินั้นเป็นยังไงนะครับ

---

SCP-316-D
Safe

มาตรการพิเศษ
อยู่ในห้องขนาด 300 ตารางฟิต และตกแต่งตามที่มันร้องขอ จึงมีสภาพเป็นหอสมุดมหึมา มีทั้งนิยายและหนังสือโบราณ มีมอนิเตอร์เป็นหน้าต่างปลอมๆที่ฉายภาพสวนด้านนอกแบบเรียลไทม์อยู่ด้วย แล้วก็โต๊ะทำงานพร้อมเก้าอี้หนัง มีพื้นที่เปิดให้เดินเล่น และมี"พื้นที่เก็บอาวุธ"ใช้เก็บมีดดาบต่างๆ และยามที่มีความช่ำชองในการใช้มีดดาบ เพราะมันไม่ชอบปืน สามารถไปไหนมาไหนได้ทั่วศูนย์ แต่ห้ามออกไปข้างนอก ยกเว้นในกรณีฉุกเฉินซึ่งมันยอมช่วยในการขนย้ายผู้คน

ลักษณะ
* SCP-316เป็นชายเชื้อสายคอเคเซียน ร่างสูง หุ่นดี อายุประมาณ20ปลายๆ ผมบลอนด์ยาว ตาสีเขียว ชอบให้คนอื่นเรียกว่า"ไดน์" และคอยย้ำว่าชื่อเต็มๆคือ "ไดน์ ผู้เป็นอิสระ" หรือ "ไดน์ วีรบุรุษผู้ถูกลืม" ผู้คนในสถาบันบอกว่ามัน "มีเสน่ห์" "กังวาน" "กระฉับกระเฉง" พูดภาษาอังกฤษ สเปน และฝรั่งเศสได้ดี และพูดเยอรมันได้บ้าง IQ150

* อ้างว่าตนอายุ600ปี และมีเอกสารสมัยศตวรรษที่14เก็บไว้เป็นส่วนตัว ใช้มีดดาบเก่งมากถึงขั้นปัดกระสุนปืนได้ แต่เวลาดวลกับคนอื่นจะออมมือไว้ มีความสามารถในการรักษาตัวเอง บาดแผลที่ต้องใช้เวลาพักฟื้นเป็นวันๆจะหายดีในไม่กี่ชั่วโมง

* เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้หลายแขนง โดยเฉพาะเดสเทรซา (กระบี่สเปน) เดอเคน (พลองฝรั่งเศส) และซิโปตา (ลูกเตะสเปน)

* เคยใช้ชีวิตนักผจญภัยมาก่อน ทั้งโจรสลัด นักเขียน นักประดิษฐ์ หรือแม้แต่ที่ปรึกษาพระราชา และมีบทบาทสำคัญในการพบSCPหลายๆตัว

* ตอนถูกจับมานั้น ไปเจอตอนกำลังวิจารณ์หนังสือของเอ็ดการ์ อัลเลน โพ เล่นวิ่งหนีกับเจ้าหน้าที่ซะข้ามเมือง ก่อนจะยอมแพ้แล้วบอกว่า"ทดสอบพวกนั้นเล่นแล้วสนุกดี"

* เคยเจอกับSCPที่มีสติปัญญาหลายๆตัว และสู้"เสมอ"กับเอเบิลมาหลายครั้ง จนเอเบิลเสนอให้ไปเข้าโอเมก้า-7 ซึ่ง316ขอคิดดูก่อน

---

บันทึกการกำจัด SCP-316
บันทึกรักษาความปลอดภัย x316███ วันที่ █-██-█████-██-████
สถานที่ ห้องกักกัน SCP-316

เคลฟ: นายคือ SCP-316?

316: เรียกผมว่า ไดน์ ผู้เป็นอิสระ ดีกว่านะ

เคลฟ: ไดน์เหรอ? ย่อมาจากอะไรรึเปล่า?

316: ไม่ ก็แค่ไดน์

เคลฟ: ดี ฉันดูเอกสารของนายแล้วมีคำถามนิดหน่อยน่ะ

316: ว่ามาเลย

[ข้อมูลปกปิด]

เคลฟ: (หัวเราะ) ก็จริงนะ เอาเถอะ ท่าทางว่าเราจะไม่มีปัญหาอะไรนะเนี่ย

316: ขอบคุณมาก ด็อกเตอร์

เคลฟ: โทรหาผมบ้างนะ จะเอาเบียร์มาฝาก

[จบการบันทึก]

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

ผู้สัมภาษณ์: คุณรู้เรื่องลักษณะที่แท้จริงของSCP-316ตอนไหนเหรอครับ?

เคลฟ: ก็ตอนที่ผมออกรอบน่ะ ผมรู้สึกว่า...

ผู้สัมภาษณ์: ขอโทษนะครับ เพื่อเป็นวิทยาทานให้คนอื่นๆ ช่วยขยายความคำว่า"ออกรอบ"ของคุณหน่อย

เคลฟ: อ้อใช่ คือ หลังเรื่องคราวเจ้า SCP-531-Dนั่น ผมได้รับคำสั่งให้ช่วยประเมินSCPมนุษย์ตัวอื่นๆด้วย ผมว่าเพราะประสบการณ์ของผม พวกเบื้องบนเลยคิดว่าผมคงได้กลิ่นพวกSCPมนุษย์ที่ควรตายได้แล้วน่ะนะ...ไม่ว่ายังไง ผมก็เคยคิดว่า316ก็เป็นยอดมนุษย์ธรรมดาๆ แล้วผมก็รู้สึกอะไรผิดปกติ หลังจบการสัมภาษณ์ครั้งแรกแล้ว

ผู้สัมภาษณ์: อะไรเหรอครับ?

เคลฟ: ผมชอบเขา

ผู้สัมภาษณ์: มันแปลกตรงไหนเหรอครับ? SCP-316มัน...เป็นคนมีเสน่ห์นะ

เคลฟ: ผมไม่ชอบใครตั้งแต่แรกพบนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกSCP ไม่ว่ายังไง นั่นก็ทำให้ผมสงสัย ผมก็เลยเอาแฟ้มเขามาดูให้ละเอียดกว่าเดิม แล้วก็เจออะไรแปลกๆ หมอนั่นเป็นมิตรกับSCPมนุษย์ตัวปัญหาได้ทุกตัวในแฟ้ม ตั้งแต่เอเบิลไปถึงเซนต์ ดีไปหมด...เอเบิลนะเฮ้ย ไอ้ตัวต้านสังคมนั่นไม่ชอบใครเขาจริงๆนะ

ผู้สัมภาษณ์: ตอนนั้นคุณเลยคิดว่าคุณโดนเล่นงานเข้าแล้ว

เคลฟ: ใช่ แต่ผมก็ต้องมีหลักฐาน ผมจะไม่ยอมพลาดแบบคราวSCP-239อีก ผมก็เลยจัดการทดลองเล็กๆ

ผู้สัมภาษณ์: หมายถึงการฟันดาบนั่นเหรอครับ?

เคลฟ: การฟันดาบนั่นล่ะ

[มีต่อ]

---

บันทึกรักษาความปลอดภัย XCLF███ วันที่ █-██-█████-██-████
สถานที่ ห้องทำงานดร.เคลฟ

คอนดรากี: เฮ้ เคลฟ เป็นไง?

เคลฟ: ก็ไม่เป็นไงหรอก คอนนี ฟันดาบเป็นไงมั่ง?

คอนดรากี: เยี่ยม! มันต้อนชั้นซะแย่เลย แต่ก็สนุกดีนะ ชั้นจิ้มมันได้ทีนึง นั่นก็พอแล้ว

เคลฟ: จริง นายคิดว่าไดน์เป็นไงมั่ง?

คอนดรากี: หมอนั่นเจ๋งว่ะ อาทิตย์หน้าค่อยดวลกันอีก ถามทำไมเหรอ?

เคลฟ: ก็แค่สงสัย เฮ้ ฉันมีคำถามเรื่องการประเมินบุคคลากรปีนี้หน่อย

คอนดรากี: ได้สิ

[ข้อมูลปกปิด]

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

[ต่อ]

ผู้สัมภาษณ์: มันสำคัญยังไงเหรอครับ?

เคลฟ: รู้มั้ยว่าผมก็เล่นฟันดาบนะ เซเบอร์กับฟอยล์ แต่ผมไม่เล่นกับคอนดรากี เพราะคราวที่แล้ว ผมชนะมันแต้มนึงจากแมทช์15แต้ม หมอนั่นเขวี้ยงหน้ากากใส่ผนังแล้วขอแก้มือทันทีเลย ดรากีมันแพ้คนไม่เป็นจริงๆนะ แล้วเขากลับยอมรับว่าแพ้คนแปลกหน้าด้วยรอยยิ้มเฉย

ผู้สัมภาษณ์: ตอนนั้นสินะครับที่คุณตัดสินใจกำจัด SCP-316

เคลฟ: ตอนนั้นล่ะ แต่ผมจะพลาดแบบคราวSCP-239อีกไม่ได้ ผมก็เลยใช้วิธีที่เรียบๆหน่อย แทนที่จะบุกเข้าไปทื่อๆแล้วทำงานลวกๆ ผมก็เลยรวบรวมพวกที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักมา แทนที่จะใช้บุคลากรของSCPที่คนเขารู้จักกันดีอยู่แล้ว

[มีต่อ]

---

ข้อความจากจดหมายภายในที่ส่งในวันที่ ██-██-████
จาก: ดร.เคลฟ

ถึง: ดร.กิบบอนส์; ผู้ช่วยผอ.ไอซ์เบิร์ก; เจ้าหน้าที่ "แคทเดรค"; เจ้าหน้าที่ "บัทเลอร์"; ดร.พาล์มเมอร์

Re: การประเมินบุคลากร

ช่วยติดต่อมาที่ออฟฟิศของผมทันทีที่ทำได้

ดร.เคลฟ

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

ผู้สัมภาษณ์: คุณเริ่มมาตรการสิบเก้าตอนนั้นสินะครับ?

เคลฟ: ถูกต้อง

ผู้สัมภาษณ์: ช่วยอธิบายเรื่องมาตรการสิบเก้าหน่อยครับ สำหรับการบันทึก

เคลฟ: มาตรการสิบเก้าเป็นขั้นตอนในการกำจัดSCPที่ดูแลยาก โดยเฉพาะพวกที่มีบาเรียร์พลังจิต ผมได้ความคิดมาจากที่สถาบันเก็บSCP-668มาน่ะ แต่ไม่ว่ายังไง มันก็เป็นขั้นตอนง่ายๆ แต่ละคนทำงานของตนไปขั้นเดียวในการกำจัด ถ้าแยกกันแล้ว ขั้นตอนพวกนี้ก็ไม่ได้เป็นอันตรายกับเป้าหมายนัก แต่พอใช้อย่างต่อเนื่องแล้ว ผลของมันก็ทำให้บรรลุเป้าหมายได้

ผู้สัมภาษณ์: แล้วคุณทำยังไงบ้างในการกำจัด316ครับ?

เคลฟ: ขอไม่พูดดีกว่านะ

ผู้สัมภาษณ์: ทำไมเหรอครับ?

เคลฟ: นักเล่นโป๊กเกอร์ที่ดีเขาไม่โชว์ไพ่ในมือหรอก ผมอาจต้องเก็บไพ่ตายนี้ไว้ใช้อีกก็ได้

---

บันทึกรักษาความปลอดภัย x316███ วันที่ █-██-█████-██-████
สถานที่ ห้องกักกัน SCP-316

316: คุณคิดว่ามันจะได้ผลจริงๆเหรอ?

เคลฟ: ฉันหวังว่างั้นนะ ใช่

316: คุณหักหลังผมได้เจ็บมากนะ แต่ผมทึ่งที่คุณคิดว่าคุณจะฆ่าผมในการดวลดาบได้มากกว่า

เคลฟ: คิดๆดูแล้ว ก็ใช่ ฉันนี่เซ่อจริง ใช่มั้ยล่ะ?

316: ผมจะฆ่าคุณเมื่อไหร่ก็ได้...แต่ผมว่าผมจะเชือดคุณช้าๆ คอยดูขณะที่คุณถูกตัดทีละชิ้น ใครจะไปรู้? บางทีผมอาจจะสนุกที่ได้เห็นคุณล้มเหลวไม่เป็นท่าก็ได้

เคลฟ: ฉันไม่ล้มเหลวหรอกนะ

316: ...ว่าไงนะ?

เคลฟ: การดวลดาบนี่ไม่ได้ฆ่านายหรอก ก็แค่เบี่ยงเบนความสนใจของนาย

316: (หัวเราะ)

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

ผู้สัมภาษณ์: ตอนนี้เองที่กองหนุนของคุณโจมตี

เคลฟ: ถูกต้อง

---

บันทึกรักษาความปลอดภัย x316███ วันที่ █-██-█████-██-████
สถานที่ ห้องกักกัน SCP-316

316: คุณพลาดอีกแล้ว เคลฟ

เคลฟ: บ้าเอ๊ย

316: คุณคิดจริงๆเหรอว่าผมจะไม่เห็นลิ่วล้อของคุณที่พยายามเข้ามาลอบกัดข้างหลังเนี่ย? แผนการขี้ขลาดของคุณน่ะเหลว...

เคลฟ: หุบปากไปเลย

(เสียงปืน)

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

ผู้สัมภาษณ์: แล้วตอนนี้เองที่สไนเปอร์ยิงเขา

เคลฟ: ถูกต้อง

ผู้สัมภาษณ์: ช่วยบอกชื่อเขาคนนั้นหน่อยได้ไหมครับ เป็นข้อมูลน่ะ?

เคลฟ: ใครบอกว่าเป็น"เขา"คนเดียวเหรอ?

---

บันทึกรักษาความปลอดภัย x316███ วันที่ █-██-█████-██-████
สถานที่ ห้องกักกัน SCP-316

316: ...อ๊าาาา! ขาชั้น!

เคลฟ: เจ็บใช่มั้ย? แต่นั่นนายก็ใช้เวลาสักพักฟื้นตัวได้น่ะนะ ซึ่งฉันไม่ปล่อยให้นายมีโอกาสหรอก

316: ไอ้ลูกหมาเอ๊ย! กูจะฆ่า...

เคลฟ: ยิงมันอีกซิ

(เสียงปืนดังอีก เสียงกรีดร้อง)

เคลฟ: นายพลาดไปนะ ไดน์ นายคิดว่าฉันมีแผนสำรองแค่แผนเดียว ความจริงก็คือ ฉันพร้อมจะทำทุกอย่างให้กำจัดแกได้ ถ้าจำเป็นจริงๆแล้ว ไอซ์ก็จะกดปุ่มแดงนั่นทำให้นิวเคลียร์ของศูนย์นี้ระเบิด ทุกอย่างที่จำเป็นเลยล่ะ

316: ไอ้บัดซบ! แกไม่รอดหรอก! ชั้นฟื้นจากแผลได้ทุกอย่าง! ชั้นจะกลับมาจาก...

เคลฟ: ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ กิบบอนส์ ส่งที่เจาะสมองมาที

กิบบินส์: นี่ครับ บอส

*โป้ง*

316: ...อ๊าาาาาากก!

เคลฟ: รู้สึกหรือเปล่าฮึ 316? นั่นคือความรู้สึกที่หมุดตอกรางรถไฟทิ่มทะลุกะโหลกของนายด้วยค้อนแรงอัดอากาศ มันทะลุสมองส่วนหน้าของนายแล้วก็ทำลายการทำงานระดับสูงส่วนใหญ่ของสมองนายไปแล้ว

316: ...อาาาาา....

เคลฟ: นายจะฟื้นตัวจากแผลนั่น รอบๆหมุดนั่นน่ะนะ แต่ส่วนนั้นจะไม่งอกกลับมาหรอก ตรงนี้ก็เหมือนกัน *โป้ง* นี่คือก้านสมอง มันเป็นส่วนที่ควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกายของนายให้สอดคล้องกันน่ะ

316: ...นนนนน....

เคลฟ: ดูซิ...เราจะเล่นตรงไหนอีกดี? หัวใจเป็นไง? *โป้ง* กระดูกสันหลังด้วย *โป้ง* แล้วก็ เพราะแกทำให้ฉันหงุดหงิดว่ะเฮ้ย นี่ของลูกอัณฑะ *โป้ง*

---

บทสัมภาษณ์หลังเหตุการณ์316-เคลฟ

ผู้สัมภาษณ์: แล้ว ตอนนี้ SCP-316เป็นยังไงล่ะครับ?

เคลฟ: ถูกกำจัดแล้ว

ผู้สัมภาษณ์: ยังไงเหรอครับ?

เคลฟ: เราโยนส่วนที่เหลือของมันเข้าไปในยานสำรวจเฮอเมสของนาซา สักอาทิตย์นึงหลังจากนี้ ยานนั่นก็จะขัดข้องระหว่างการเดินทางไปดาวพฤหัสแล้วก็ตรงไปยังดวงอาทิตย์แทนน่ะนะ

ผู้สัมภาษณ์: แล้วถ้าเขาฟื้นตัวจากการบาดเจ็บได้ขึ้นมาล่ะครับ?

เคลฟ: ใครจะไปสนล่ะ? มันจะหนีจากแรงโน้มถ่วงของดวงอาทิตย์ยังไง? ต่อให้มันฟื้นขึ้นแล้วพังออกมา มันก็อยู่ในเส้นแรงที่ตรงไปดวงอาทิตย์อยู่ดี กฏของนิวตันข้อสามน่ะ คุณต้องมีปฏิกิริยาถึงจะมีงาน หมอนั่นมีมวลไม่มากพอที่จะหลุดจากแนวโครจรหรอก

ผู้สัมภาษณ์: เข้าใจล่ะครับ ขอถามสั้นๆอีกข้อ

เคลฟ: ว่ามา

ผู้สัมภาษณ์: มีเหตุผลอะไรมั้ย ที่คุณใช้หมุดตอกรางรถไฟเจาะสมองมันด้วยตัวคุณเอง? สไนเปอร์ก็น่าจะทำได้นะครับ

เคลฟ: บำบัดจิตน่ะ

ผู้สัมภาษณ์: อธิบายหน่อยครับ

เคลฟ: ผมไม่ชอบให้ใครมาบงการผม โดยเฉพาะไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับหัวของผม การลงมือเองทำให้วิญญาณผมสงบลงหน่อย

ผู้สัมภาษณ์: ช่วยเตือนผมว่าอย่าทำให้คุณอารมณ์เสียด้วยนะครับ ด็อกเตอร์

เคลฟ: ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าคุณทำ คุณจะไม่รู้ตัวเลย

[จบการสัมภาษณ์]